A wiesz, że od razu pomyślałam, ze to stipa Bo chciałam pozbierać nasionka i też mi się taka kula w dłoni zrobiła. Świetnie to wymyśliłaś. Pięknie, naturalnie wygląda.
O reszcie dekoracji nie wspomnę, jak zawsze CUDNE
No i ta zastawa, uwielbiam takie w starym stylu.
Na bezę się kiedyś wproszę To mój ulubiony deser.

Dziękuję Czasem coś wychodzi całkiem przypadkiem. Najpierw wnerwiały mnie nasionka ze stipy które przyczepiały mi się do ubrań. W nerwach zaczęłam je ściągać z trawy, a że nie wzięłam nic na te "śmieci" to zaczęłam je w dłoniach rolować aby zbiły się w kulkę. Wtedy zauważyłam, że wychodzą całkiem fajne kulki, które można wykorzystać. Jak miałam tych kulek już dużo, stwierdziłam, że w dekoracji wyglądają zbyt monotonnie i wykombinowałam dynie. Dynia to kulka obwiązana nitką i wciśnięty patyczek ze sprężynką z clematisa, lub winobluszcza.

Kocimiętka i Perowskia jeszcze kwitną.


Stipa zieleniutka


A to chyba Naparstnica i Hortensja Wims Red ciekawe czy się przebarwi na bordo

Czyli tak: za hortensje dojdą miskanty ( tam jest ponad 1 m do tuji, powinny sie zmieścić), przed róże, potem stipa z szałwią, rozplenice i lawenda.



Czy za orzechem też dać ML czy mogłabym tam wrzucić Memory? A przed orzecha i z boku berberys admiration? I jeszcze bym chciała berberysa red carpet, tak ze 3 sztuki przed studzienką, żeby ją zakryć. Dajcie znać jak za bardzo kombinuję

Kasiu ja w tym roku posadziłam seslerie przed hortkami ..i powiem Ci ,że nijak mi się to widzi takie zbyt sterczące jak dla mnie są jednak wolę trawy bardziej falujące..rozłożyste coś jak stipa i/lub hakone .

I teraz myślę na co by je tu wymienić ..

Oczywiście Asi takie zestawienie może przypaść do gustu

Może niekoniecznie molinie ale może seslerie? szczególnie, że jak mówisz tam sporo słońca jest. Ale sprawdzisz w przyszłym roku jak to gra.

Tak Ula, my z tych co przeróbkami dochodzą do rabaty idealnej No może prawie idealnej, bo przecież ogrodnik amator zawsze ma coś do poprawy

Dziękuję Ci za pochylenie się nad moim placem boju W dzisiejszych czasach to wartość bezcenna, że komuś chce się bezinteresownie pomóc!!!
Już któryś raz piszę, a kogo znam osobiście to mówię, że uwielbiam i bardzo, ale to bardzo dziękuję za każdą radę! To niesamowicie otwiera głowę na inne rozwiązania, a nie tylko zafiksowanie się na jednym, które akurat zasiało się człowiekowi w głowie. Z moich studiów pamiętam, że burza mózgów, którą wiele razy trenowaliśmy to jedno z lepszych rozwiązań. W naszych ogrodniczych zmaganiach też ma cudowne zastosowanie.

I mam nadzieję, że dzięki waszym radom ale też swoim pomysłom, bo przecież ogród na który patrzymy codziennie musi najbardziej właścicielowi w duszy grać, wyjdzie coś, co będzie cieszyć oko I że macie dystans do tego co wybieram, bo przecież każdy jest inny i dzięki temu świat jest barwniejszy. I ogrody niby podobne czasami, powielające np. mody ogrodowiskowe a jakże inne, indywidualne. I mam nadzieję, że jak wyjdzie mi inaczej to nie będziecie mieć mi tego za złe Bo ja wrażliwiec jestem i przeżywam mocno.

Dlatego Uleńko cieszę się ze wszystkich twoich rad, z twojego spojrzenia na moje zmagania. Jakże mogłabym się gniewać za czas który mi poświęciłaś. To nie dziwne spojrzenie na przestrzeń, to Twoje spojrzenie, dzięki któremu i ja mogę popatrzeć nie tylko swoimi oczami. To bezcenne, że pochyliłaś się nad moimi rabatami. I za to ci dziękuję.

Z moją rabatą wykuszową jest jak z ciuchami, fajne przez jakiś czas a potem coś zgrzyta Nie mogliśmy odnowić elewacji, iglaki się rozrosły, conica złapała przędziorka, wszystko do wykopania.
Pojawiły się niskie wrzosy, w wykuszu grzeje mocno, wrzosy to uwielbiają. Niestety po którejś zimie padły w połowie. Zmienił się też mój gust. Wrzosy uwielbiałam, to były moje kwiaty młodości. Za domem rodzinnym miałam wrzosowisko, spacer tam był obowiązkowy.
Obecnie wrzosy to nie moja bajka, pasują mi jedynie do donic jesienią. Kojarzą mi się ze smutkiem, ja uwielbiam dotykać rośliny, a one są takie "martwe". Ostatnie wrzosowisko które mam zamienię za jakiś czas w rośliny cienia. Jodła i klon na górce są coraz większe, stąd i rabata zmienia się w cienistą.

Masz rację Ula, że łezka jest rabatą - łącznikiem, powinna być niska. Podoba mi się tam stipa, zawilce, cisy (ale mniej tych kulek). Problemem jest miłorząb, dziewczyno jaki on ma system korzeniowy - ogromny! Posadziłam go tam wieki temu bez sensu! Gdyby był brzydki już dawno powiedziałabym mu bye bye Ale jest taki ładny, zdrowy, pięknie się przebarwia. I co tu zrobić .....
To co w wykuszu rośnie widzę z domu bo uwielbiam siedzieć na szerokim parapecie w pokoju, często tam zalegam. O dziwo sprawdził się tam miskant gracek. Widzę go teraz jak jest wysoki nawet z kuchni, a na zewnątrz ładnie z daleka wygląda. Ta lekkość i falowanie z każdej strony łapie za serce. Mógłby tylko skurczybyk wolniej się rozrastać, ale mam już chętnego na pół sadzonki
Bukszpany na razie tam zostają póki ich ćma nie zeżre Nie sprawdza się za to carex mount everest. Ma za gorąco i przypala go. W ogóle carexy to temat rzeka, po 3 latach mam już coś na ich temat do powiedzenia, napiszę w osobnym poście.
Fajnie w wykuszu sprawdziły się czosnki, szałwia też mogłaby tam być jako wypełniacz. Muszę tylko kamyki wyrzucić. To ostatnie miejsce gdzie są, ale syn je tam układał i nie mogę mu na razie tego zrobić
Ależ elaborat mi wyszedł, za rzadko piszę, a jak już piszę to tak jak na mojej maturze, polski 15 stron, historia 17 stron A4
Dinozaur ze mnie
Pismo obrazkowe obiecuję wkrótce Ludzie przecież nie mają czasu czytać. Chociaż ja uwielbiam Nawet kartki nadal wysyłam, a jak mam natchnienie to nawet ręcznie robione

Gdyby stipa nie wyszła to mam przetrenowaną biało-zieloną trzmielinę. Zimozielona. Znosi suszę a pod świerkami niewiele chce rosnąć. Uwielbiam ją na wiosnę bo daje seledynkowe przyrosty. Są świeże i cieszą oko. U siebie tnę w niskie kulki ale można prowadzić dowolnie.

Ładnie u Ciebie, coraz ciekawiej rozchodnik świetny z dereniami

Znalazłam kilka zdjęć zrobionych z okna na poddaszu. Dosyć dobrze widać tu te dwa potffory



Zamiast świerków brzoza wieloponiowa... z trzema brzózkami po lewej ależ byłoby fajnie
ech rozmarzyłam się...