Ach i och. Nie mogłam się doczekać kolejnej porcji Twoich zdjęć.
Haniu, jesteś mistrzynią.

Basiu

z kartonami już robiłam na nowej części i tam wyszło połowicznie dobrze jeden uparty chwast wyłaził i musiałam widłami całą rabatę odchwaszczać wiosną ...myślałam ,że to perz ,ale jednak jeszcze co innego -korzenie grubaśne i okropne do usunięcia ....
a tu wcześniej już było kopane pod trawnik -oprócz darni chwastów nie ma ....mam nadzieję ,że do wiosny darń pod kartonami i korą się przegryzie

Buziaki

Tak Aniu , zobacz jak wyglądał rok temu w sierpniu po posadzeniu .... a dziś jak się zagęścił....



Dziś

Tak się zastanawiam nad tym co napisała Iwonka o Limelight. Moja się nie kładzie po deszczach. Ogólnie jednak potrzebuje dużo miejsca wokół siebie. Stopniowanie nasadzeń przed nią powinno się kończyć na 30-40 cm od ziemi, bo inaczej zakryjesz zbyt dużo krzewu. A one są tak piękne, że powinno je być jednak widać jak najwięcej.

Pokażę parę moich fotek. Daj znać, to je usunę. U mnie stoi przy przejściu do czereśni, dlatego mam tam dość mało miejsca przed nią. Dzieki temu widać ją dobrze

Pod nią samą jest dość dużo cienia, więc najlepiej dają radę rośliny do półcienia.





Po odmłodzeniu w 2019, gdzie wiosną przycięłam ją na 20 cm, wypuściła metrowe, sztywne pędy.

Wiolka i ten Twój red baron w całym ogrodzie, to z dwóch małych sadzonek?

Miskanty Memory zachwycają mnie codziennie, mamie dałam szczepki wiosną i u niej też zakwitły i jest nimi zachycona tak samo

Ach te Memory !


Dogoniły w tym roku 2,5 m tuje obok a Red baron płonie... uwielbiam



Trawniczek po deszczach wypiękniał jeszcze bardziej i szybko rośnie a miał być wolnorosnący ha ha jutro znowu trzeba kosić,ale w sumie to przyjemność ...

Pozdrawiam

Dorotko ta moja babcina rabata cieszy oko, ale też pokazuje mi, że ja jednak nudna jestem i wolę bardziej stonowane i monotematyczne kompozycje. Ten szał kolorów i miks gatunków ubarwia jasną ścianę domu. Szczęśliwie nie jest za bardzo na widoku więc jak chcę nacieszyć oczy to tam siadam, a z okien widzę powtarzalną nudę, która mnie uspakaja i raduje coraz bardziej