Pięknie...... Uwielbiam Twój ogród!


Domi powiedz mi proszę jaki berberys rośnie na tej rabacie:


i jeszcze jedno pytanie. Chciałabym posadzić świerka serbskiego niedaleko ścieżki z kostki granitowej. Zauważyłam że Ty też masz posadzonego iglaka (zdjęcie poniżej). Możesz mniej więcej określić odległość w jakiej został posadzony od kostki? Nie masz obaw że korzenie mogą wysadzić kostkę? Jak myślisz ile powinnam zostawić dla niego miejsca?




Pozdrawiam cieplutko

Piękny, dojrzały ogród. Staram się nie stracić nic z tych piękności więc bywam w miarę regularnie, choć nie zostawiam śladów. Pozdrawiam

Limonko, cieszę się ( i dziwię za każdym razem), że moje zmagania ogrodnicze są dla kogoś inspiracją.

Ane3ko, dziękuję, że znajdujesz czas, żeby do mnie zaglądać. Ściskam mocno i pozdrawiam

Pszczelarnio , u mnie ten miskant ma jeszcze sporo miejsca na rozwój, ale być może kiedyś skończy jak ten Twój. Na razie rośnie sobie i cieszy oko. Ja za to podziwiam Cię za posiadanie śmiałka darniowego, którego uważam za skończonego wariata

Popcarolciu, Gierczusia faktycznie daje czadu i "czaska" posty jeden za drugim, ale przynajmniej wprowadza życie w mój zapomniany wątek. Przesyłam buziaki.

Marzenko, kule zaczął zżerać skorupik bukszpanowy czy jabłoniowy. Mam nadzieję, że się go pozbyłam...

Seba, powiadasz, że kule śnią Ci się po nocach...ciekawe co by na to powiedział Freud...

Lenko , te kule stały się, nawet nie wiem kiedy, najbardziej charakterystycznymi roślinami w moim ogrodzie. Cieszę się, że są już takie duże. Pozdrawiam Cię serdecznie

Gierczusiu , a nie obsrywają Ci ptaki tych lamp? Bo moje są bez przerwy umazane i ciągle muszę je myć. Kto by pomyślał, że ptaki tak lubią się wypróżniać na Manhattanie.... Biegnę do Ciebie poczytać o wypitoleniu fryzurki...

Grembosiu , dziękuję Kochana za pokrzepienie serca.

Buklo, berberys to odmiana 'Atropurpurea' , a iglak ma pień 120 cm od chodnika i tnę go już regularnie od dwóch sezonów, żeby miał ładny zwarty pokrój i żeby nie rozszedł się za bardzo na boki i na wysokość (chcę go zatrzymać na wysokości 3-4 metrów). Świerki srebrne mają palowy system korzeniowy, więc nie obawiam się wysadzenia kostki. Świerka serbskiego też można ciąć z każdej strony. Danusia swoje tnie od lat. Ja moje też tnę od góry też już od kilku lat. Zastanawiam się tylko czy tak duże drzewo, jakim będzie docelowo świerk serbski będzie dobrze wyglądało tuż przy ścieżce...Serby są idealne na tzw. dalszy plan...no sama nie wiem, taka myśl mnie naszła....

wykasia napisał(a)

Piękny, dojrzały ogród. Staram się nie stracić nic z tych piękności więc bywam w miarę regularnie, choć nie zostawiam śladów. Pozdrawiam

Wykasiu, ściskam Cię mocno i dziękuję za ujawnienie się zwane ostatnio po staropolsku "coming out"...

Buklo wsadź świerka serbskiego 'Nana'
Dominiko Twoja obwódka bukszpanowa jest idealna! Taka równiutka!

Domi ja nie wiem co bym bez Ciebie zrobiła Bardzo dziękuję za cenną radę. Pójdę Twoim śladami (jeśli pozwolisz) i posadzę świerka srebrnego Podobnie jak Ty mam u siebie glinę. Posadzę go w ziemi dla iglaków ale zastanawiam się czy w przyszłości będzie sobie dawał radę w glinie?

Masz może pomysł co mogę posadzić koło świerka srebrnego?


Loosiuu Dziękuję za radę Serba też posadzę ale w innym miejscu niż zamierzałam

Koło świerka kłującego można posadzić coś co będzie żólte lub bordowe. Polecam Chamaecyparis pisifera "Filifera Aurea Nana" - włosiaste śliczne iglaki.

Ładnie jesiennie, uwielbiam to bordo jesienne
pozdrawiam

Domi napisał(a)

Seba, powiadasz, że kule śnią Ci się po nocach...ciekawe co by na to powiedział Freud...

Raczej nie chcę tego wiedzieć....Nawet nie mam czasu, żeby się zastanowić.....Ostatnio śniło mi się, że się przygotowuję do Olimpiady wiedzy ekonomicznej....Oczywiście w realu nie podjąłem żadnych kroków A dziś jestem na etapie starożytności i tylko wzdycham: Boże coś Polskę antykiem obdarzył.....Oh God, Why ? Macham do Ciebie i ucałuj dzidziusia

Trochę dzisiejszych fotek na uzasadnienie mojej niechęci do brzóz. Jeszcze we wtorek miałam posprzątany ogród, a dzisiaj jest tak. A wszystko za sprawą jednego drzewa i wietrznej pogody...


A oto ona-potfoor nad pooootforrry: