Witam.
Decyzja zapadła - pokażę nasze hektary, choć jak pewnie większość z Was mam na tym etapie jeszcze pewne obawy, ale tak mnie tu wciągnęło, że jakoś dziwnie pozostać anonimową. A było tak:
Dawno, dawno temu, za górami, za lasami dwoje młodych ludzi kupiło kawałek ziemi i postanowiło zbudować tam własny dom. A później to już tylko pracowali własnymi rękoma i pracowali przez nikogo nie zmuszani do tak ciężkiej pracy, bo czerpali z niej siłę i radość. On stawiał mury, ona rozmnażała i zwoziła roślinki. A dziś... Oprócz on i ona są jeszcze dwa "one" płci męskiej. Dom ma się dobrze, a ogród... zarósł niemiłosiernie.

No cześć Agnieszko, zaczęłaś czekam na więcej, może jakieś zdjęcia?

A teraz pokażę Wam, jak u nas bywa pięknie
To widok z mojego podwórka


A to w pobliżu domu


Takie cudeńka też można zobaczyć z podwórka

To takie ładniejsze klimaty, bo na samym podwórku nieład, chwaściory, trawsko itp. Za chwilę załaduję kilka zdjęć z samego podwórka, ale to zdjęcia w większości starsze sprzed kilku lat, gdy jeszcze jakieś rabatki było widać.

pociągnij opowiadanie od początku to będzie widać zmiany, Agnieszko za towarzystwo masz tylko pola rzepakowe? a ta chmura piękna jak ufo

Ciężko będzie od początku, bo wtedy jeszcze cyfrówki nie było, a zdjęcia mam w takim chaosie, że chyba chronologicznie nie dam rady. Ostatnie dwa wieczory spędziłam na wyszukiwaniu zdjęć. Spróbuję.

no fajnie wklejaj spokojnie, jutro obejrzę, dobranoc

Tak przygotowywaliśmy trawnik


A krokusy, cyprysiki i bzy już sobie rosły


Po drugiej stronie domu powstał płaski teren, który teraz wykorzystywany jest jako boisko do rozgrywek rodzinnych. Każda możliwa impreza i święta (no oprócz Bożego Narodzenia) kończy się meczem w nogę. Grają 3 pokolenia.

Na dziś tyle, jutro trzeba o 7 wstać.

Witaj Agnieszko
zapowiada się kolejny ciekawy wątek .Ta chmura skojarzyła mi się bardziej z atomówką Pozdrawiam