Prawda, to był najazd, dlatego bardzo szanuję i podziwiam gospodarzy
ale i jakie wspomnienie dla nas wszystkich

Na cześc Tereski



Proszę państwa to Tereska
co w Włocławku sobie mieszka.
Najlepszy przyjaciel w świecie,
takich wielu nie znajdziecie.

Ania gości naspraszała,
potem sie zorientowała,
Kto sie zajmie gotowaniem
i wyręczy biedną Anię????

Oczywiście telefonem
dzwoni dziewczę to szalone
by Tereska przyjechała
wszystko w gary powkładała.

A Tereska już gotowa
gnac z Włocławka do Rzeszowa
będzie tam przy garach stała
choc się krytyk gości bała.

Już pierogów narobiła
z grzybów które nazwoziła
są sałatki i są ciasta
teraz na stół szybka jazda.


...................................

Ania pochwał nazbierała
a Tereska z boku stała
więc Teresce dziś dziekuję
i ten wiersz Jej dedykuję.
Bo choc nie jest z Ogrodowiska
chochlę w ręku dzielnie ściska
wszystkich dobrze nakarmiła
no i była bardzo miła.
Uśmiechnięta i pogodna
pozostała z Anią do dnia
aż sie goście rozjechali
no i Ani spokój dali.
Pozazdrościc przyjaciółki
z najwyższej po prostu półki.
Każdy chciałby miec juz teraz
tak dobrego przyjaciela.



Wiem że Ani pomagało wiecej osób ale nikt nie przyjechał z tak daleka mimo ze nie jest człowiekiem Ogrodowiska .

Bożenko, pięknie opisałąś Terenię, i jak najbardziej należą się jej pochwały; taki przyjaciel to skarb!

Haniu cudnie napisałaś . Brawa jak zwykle.A ja w międzyczasie tez coś napisałam i wkleiłam, ale mnie łatwiej pisac bo tam byłam.

Tobie,Bożenko, to nawet nie wypadało nie,,rymnąć!

Gratuluję ,Teresce,mistrzyni kuchni i salonów!
Choć nie jest mi znajoma z bliska,
Ani nawet nie jest z Ogrodowiska,
To jednak Włocławek jest o wiele bliżej do mnie niż Rzeszów!
No i mężowskie korzenie gdzieś pod Radziejowem....
Czy jak będę w potrzebie.....mogę się uśmiechnąć do Ciebie?
Kwiatek dla Tereski! Albo i dwa!

Pozostaje nadzieja, że Ania Teresce przeczyta, takie cudne wiersze, ucieszy się

i jeszcze parę ujęć ta rabata różowo- fioletowa jest klasycznie angielsko- ogrodowiskowa


idealna trawa, tam boso można chodzić; Jakuci twierdzą, że chodzenie po rosie leczy stopy i wiele innych chorób; oczywiście w tle widoczna szklarnia, chciejstwo wielu z nas
Maciek, pierwsze przygotowania

mówiłam, że alejka cudna, ale ta kompozycja żurawek i berberys ,,admiration: też robi kolosalne wrażenie

piękne buki i aksamitki jako wykończenie brzegu rabaty

Ja muszę TO wszystko zobaczyć na żywo. Bo na zdjęcia już patrzeć nie mogę. .

O....... i hymn na cześć przyjaźni. Takich sprawdzonych.

Szkoda, że nie mogliście się wybrać Pszczółko w pociągu w grupie byłoby wesoło