Enya73
21:33, 08 lis 2012
Dołączył: 06 lip 2012
Posty: 9021
Marzeno, pozwolę sobie u Ciebie również zostawić wstępną recenzję nowej powieści Grocholi, bo zdaje się, że tutaj na ten temat rozmawiałyśmy. Nie jestem w temacie literatury żadnym ekspertem, ale skoro już o tym wcześniej wspominałam, to podzielę się tutaj z Wami moją subiektywną opinią na temat
" Houston mamy problem"
Pierwsze strony mnie nie zachwyciły. Myślałam początkowo, że to będzie taka strasznie płytka historia, ale im dalej jestem zaawansowana w lekturze, to tym bardziej mnie wciąga . Trochę się to czyta jak pamiętnik, tyle że pisany przez faceta, co jest akurat niezwykle interesujące. Nie chcę Wam zdradzać treści, ale oprócz tego, że się nie raz serdecznie ubawiłam , to miałam również temat do różnych przemyśleń bardziej poważnych. Mimo, że to taka raczej lekka literatura, ale zmusza też do refleksji nad różnymi aspektami naszego życia, zarówno tego prywatnego, bardzo osobistego, jak i zawodowego.
Jestem też mocno zaskoczona, że taką powieść napisała Grochola, bo jest zupełnie nie w jej stylu, ale to raczej komplement
Mimo, że to gruba "cegła", z 600 stron, to czyta się ją szybko, czcionka jest przyjemna dla oka. Miękka okładka, można wygodnie czytać niemalże w każdym miejscu.
Wkurzyło mnie tylko, że recenzja z tyłu okładki praktycznie sugeruje zakończenie.
Pozdrawiam serdecznie i wracam do czytania
" Houston mamy problem"
Pierwsze strony mnie nie zachwyciły. Myślałam początkowo, że to będzie taka strasznie płytka historia, ale im dalej jestem zaawansowana w lekturze, to tym bardziej mnie wciąga . Trochę się to czyta jak pamiętnik, tyle że pisany przez faceta, co jest akurat niezwykle interesujące. Nie chcę Wam zdradzać treści, ale oprócz tego, że się nie raz serdecznie ubawiłam , to miałam również temat do różnych przemyśleń bardziej poważnych. Mimo, że to taka raczej lekka literatura, ale zmusza też do refleksji nad różnymi aspektami naszego życia, zarówno tego prywatnego, bardzo osobistego, jak i zawodowego.
Jestem też mocno zaskoczona, że taką powieść napisała Grochola, bo jest zupełnie nie w jej stylu, ale to raczej komplement
Mimo, że to gruba "cegła", z 600 stron, to czyta się ją szybko, czcionka jest przyjemna dla oka. Miękka okładka, można wygodnie czytać niemalże w każdym miejscu.
Wkurzyło mnie tylko, że recenzja z tyłu okładki praktycznie sugeruje zakończenie.
Pozdrawiam serdecznie i wracam do czytania
____________________
Anita - Zielono mi-czyli zielone płuca czarnego Śląska WIZYTÓWKA- wizytówka- zielono mi-czyli zielone płuca czarnego Śląska oraz zapraszam do odwiedzenia Pod-sloncem-toskanii
Anita - Zielono mi-czyli zielone płuca czarnego Śląska WIZYTÓWKA- wizytówka- zielono mi-czyli zielone płuca czarnego Śląska oraz zapraszam do odwiedzenia Pod-sloncem-toskanii
...
