Aguś...spokojnie...zapewne wszystko jest tak jak powinno być...pamiętam ze swojej ciąży, ze też ciągle przeglądałam się w lustrze i oceniałąm brzuch...potem był etap masowania...potem można było na brzuchu szklanki stawiac...a potem brzucha juz nie miałam, ale odruch pozostał...ale głupoty wypisuję

A i co do rozmnażania hortek - juą dawno przekonałam się, że im bardziej mi zależy na jakiejś roślince, tym większa szansa, że akurat ta się nie uda. Więc teraz podchodzę na ogromnym luzie - wsadzam wszystko, co się utnie, ułamie, ukruszy i nie myslę, czy się uda, czy nie.

Energia Cię rozpiera jak widzę / czytam
Niepokoje to też część matczynego życia, to całkiem naturalne. Czujność jak najbardziej jest wskazana, tylko - jak ze wszystkim- bez przesady.Grunt to myśleć pozytywnie
Ściskam i czekam na foty, foty, foty
Tylko nie zajedź eMa, w tych ogrodowych szaleństwach, bo kto będzie wstawał w nocy do dzieciątka ?

Obok, pod wierzbą postawiliśmy huśtawkę.

Aga popatrzyłam na ostatnie fotki i sobie pomyśłałam że fajne zakątki masz do spacerowania. A to miejsce pod wierzbą to w sam raz do jakiejś miłej lektury Maleństwo w wózeczku Ty na ławeczce z książką w łapce, sielanka

Takie stany lęku chyba żadnej przyszłej mamie nie są obce ale nie ma co się zadręczać. Będzie dobrze kciukasy za Was ściskam

Brakuje mi tu pokładających się hortensji, szeleszczących traw i czerwonych żurawek....

Eee, wariatka nie.
Może ciut nadwrażliwa
Ja taka mądra teraz, ale w pierwszej ciąży ( 12 lat temu) odstawiałam lepsze numery, ale ciiiii
Zobacz, tyle dobrych dusz trzyma kciuki i wysyła Wam pozytywne fluidy, że musi być dobrze
To może faktycznie zajmij się ogrodem, a raczej logistycznym planowaniem robót eMa