Mam ponad 30 - letnią hoję, pamiątkę po jednej z ciotek mojego M. Przeżyła parę remontów z poniewierką po kątach, oraz 3 przeprowadzki. Dotychczas "cała para szła w gwizdek" czyli w liście. Ale wygląda na to że nowy adres przypadł jej do gustu bo zobaczyłam m. in. to







Właściwie powinna dawno skończyć w koszu z powodu swojego lenistwa. Chyba dobrze że jej jednak nie wyrzuciłam.

A to aktualny pejzaż, już nieco ciemnawo się zrobiło. Co widać na zdjęciu.

I na koniec trochę zieleni, doniczkowej co prawda , z zimą w tle

Czy ktoś pamięta jeszcze te delikatne paprotki? Kupiłam sobie niedawno jeden okaz.

A to pani hoja w całej okazałości





Rośnie pomiędzy oknami o wystawie pd - zach., ma dużo rozproszonego światła. Myślę że to ją zmobilizowało do kwitnienia.

Piękny okaz hoi. Będzie kwitła, bo lubi jednak dużo światła. Ja swoją zasuszyłam podczas remontu, ale poucinałam badyle i z korzenia ruszają następne, Żywotne to pnącze. Fuksje zachwycające! Paprotkę taką kiedyś miałam.
Ogródek, Jolu, pięknie na święta wysprzątałaś! Chciało ci się tyle farby wylewać?

Miłego odpoczynku, bo za chwilę wybuchnie majem, to na nic czasu nie będzie, a od jutra dzień dłuższy!

Oj tak Haniu, dzień dłuższy a tylko rano trochę dłużej ciemno. Ale za to wieczorem po pracy będzie można co nieco zdziałać w ogrodzie. Chociażby kilka razy machnąć szpadlem .
Poczucie humoru jak zwykle u ciebie na miejscu. Żebyś wiedziała jak się tym pędzlem namachałam

A wracając do hoi, to w poprzednich miejscach też miała sporo światła. Ale widocznie coś jej jednak nie pasowało. Bardzo lubię jej zapach.

Pierwszy raz, jak mi zakwitła, bez mojej wiedzy, to szukałam winnych, kto perfumy rozlał w mieszkaniu.
Jedno grono kwitnące, a tyle ma zapachowej mocy! Tak samo maciejki, groszki.

Masz już plan na swoje pole? Czy spontanicznie będziesz dosadzać?

Plan mam w głowie, tzn. Kształt rabat, miejsce trawnika. Krążą mi po głowie różne pomysł y, ale wracam uparcie do tego samego schematu. Zależy mi na początku na stworzeniu choćby niewielkiej osłony z krzewów. W wolne miejsca posieje jednoroczne żeby chwasty miały mniej miejsca

Śnieg nam wszystkim popsuł szyki,
przykrył jajka i koszyki,
a kurczakom zmarzły nóżki, więc się tulom do rzeżuszki,
lecz choć snieg nam pada w świeta
i pogoda taka wstrętna,
my święconym się dzielimy
i radości wszem życzymy