Domki już czekają na turystów, spokojna miejscowość, bez mieleńskiego zgiełku, do Kołobrzegu blisko, i Hortulus nie daleko.

A w ogrodzie u mnie? Ostatni narcyz, biały Rh zaraz skończy kwitnienie, ale na jego miejsce już szykuje się następny, tym razem fioletowy, a do wzmocnienia koloru ogrodowego i czosnki śpieszą!

Haniu, przez lata całe jeździliśmy na długie wakacje co roku nad morze w Twoje okolice, Hortulus odwiedzałam po kilka razy, pierwszy raz w 1999 roku, jak zaczynali. Kiedy dwa lata temu kolejne wakacje nam się nie udały, bo lało bez przerwy, obraziłam się na Bałtyk, a właściwie chyba najbardziej za standard wypoczynku - małe pokoiki w drogich pensjonatach, brak ręczników, możliwości wysuszenia czegokolwiek, zamykanie "świetlicy" o 21. I to wszystko za bardzo dużo pieniędzy. Trochę brakuje naszym przedsiębiorcom, którzy chcą zarabiać na turystach, może nie wyjeżdżają za granicę i nie wiedzą jak to powinno być?
Z drugiej strony tęsknię za zupą rybną, rybką od Rewińskiego, rosołem z węgorza, który podają tylko w Zatoce, a najwspanialszy jest w Kątach Rybackich w rybiarni "U Basi", pogodnymi wieczorami na plaży...

Ale miałam napisać o czymś całkiem innym, ale jakoś Twoje zdjęcie latarni w Gąskach - też byłam i też właziłam na górę - przypomniało mi ostatnie nieudane pobyty.
No więc chciałam donieść, że syrop z sosny cudownie zaczął puszczać sok, cukier się rozpuszcza i całość pachnie obłętnie tym cukrem z tą sosną - niesosną, niesamowity ten zapach. Haniu, czy on się utrzyma, czy zmieni w syrop "Pini", baaardzo niedobry w smaku.

Gabriela napisał(a)

Azalie pontyjskie to mi się marzą, ale na razie nigdzie nie można ich kupić, pewnie "za zwykłe" są w porównaniu z tymi japońskimi cudami.

W Przelewicach mamy je w sprzedaży

Daaaaleko, niestety. Bliżej mnie w Pisarzowicach - nie ma. A jak widzisz powyżej, nie planuję wakacji nad morzem.

Gabi,wiem, że osobiste doświadczenia zniechęcają nie raz na zawsze do pobytów na ,,letnisku''.
Ja zachęcałam nie w sensie reklamy,a w kontekście zdjęć. Każdy wybiera to ,co lubi.
Dawidzie, a są w handlu pontyjskie inne niż żółte? Ja bym chciała inny kolor/może być pomarańczowy,albo inny ognisty/. Może jak przyjadę w czerwcu, to uda mi się kupić? Nawet bez kwiatów.

Nie wiem czy będzie czas na to. Osobiście, to nawet wolałabym obejrzeć arboretum ,chociaż będzie już po najważniejszym kwitnieniu.

Haniu, ale proszę odpowiedz jak jest z tym syropem, proszę.

Napisałam powyżej tak:
No więc chciałam donieść, że syrop z sosny cudownie zaczął puszczać sok, cukier się rozpuszcza i całość pachnie obłętnie tym cukrem z tą sosną - niesosną, niesamowity ten zapach. Haniu, czy on się utrzyma, czy zmieni w syrop "Pini", baaardzo niedobry w smaku.

Haniu zostawiłam sobie nasiona cynii i kosmosu od Basi.Gdzieś je może w przyszłym sezonie posieje.
Dziękuję za odwiedziny i mądre słowa.
Pozdrawiam i tulę mocno.

Gabi, powiem Tobie jak na spowiedzi.
Syrop po odlaniu znad igieł trzymałam w słoiku zakręconym w lodówce. Do marca zużyłam. Smak inny niż pini, bo nie rozcieńczany. Ten z apteki robi się specjalnie słabszy i nikt nie zna dokładnie co tam jest.
Ja dla pewności robię 2 rodzaje. Posmaku żywicy niestety to nie likwiduje.

Pierwszy -sam syrop, zlany znad igiełek. Nie trzymam6 tyg.jak w przepisie, jak cukier się rozpuści - koniec macerowania,
Drugi -pozostałe igły i pędy zalewam wódką, i po tygodniu zlewam, naklejam karteczkę ,nalewka sosnowa, można dodać łyżkę soku z cytryny. I to może stać do następnych igieł albo i dłużej
Syropek jest mocniejszą esencją, i daje się go na prawdę niewiele. Nawet małym dzieciom. Dorośli preferują kieliszeczek. A już szczególnie panowie, co od lekarza stronią.