Takie dni człowiekowi żyć się chce. Przyroda potrafi tak na mnie oddziaływać, że już nie wyobrażam sobie żyć w blokach ,czy miejskiej kamienicy.
Ty chyba już też...po zdjęciach widać twoje podejście.
Żeby sie jeszcze tego smogu z Małopolski pozbyć....żyło by się jak w bajce.U nas dzisiaj piękne słońce i ciepełko ,ale normy przekroczone 9- krotnie i jak do ogrodu wyjść. A miałam taki plan żeby zacząć sprzątanie bylin.
Serdeczne uściski Agnieszko.

Kasiu, tamtego dnia rzeczywiście była bajka, ale to zasługa przyrody i jej praw.

Alinko, masz rację, smogu u nas na szczęście nie za wiele, powiedziałabym, że jest pod tym względem zupełnie nieźle (w mieście ja też już nie wyobrażam sobie życia...). Dzisiaj zapachniało wiosną, przyszedł w konkury do naszej Lili sąsiedzki kocur i nie da jej żyć. Na sprzątanie jeszcze troszkę za wcześnie, ziemia nie rozmarzła, przynajmniej u nas.

jeszcze kilka fotek z wczoraj

Lubię Twój pejzaż.
U nas koty też już się "tłuką" wieczorami.

Aguś bajkowo u Ciebie Jak inny świat

Ewo, dziękuje, ja też Twój lubię

Gosiu, tak było wczoraj rano, a dziś wszędzie topi się śnieg, świeci słoneczko, idzie ku wiośnie

Przepięknie... Zima maluje już ostatnie fantastyczne, wyjątkowe i niepowtarzalne obrazy. U Ciebie one wyglądają SZCZEGÓLNIE

Tereso, dziękuję. To rzeczywiście chyba ostatnie podrygi zimy, bo dzisiaj widziałam pierwszą w tym roku pszczołę, oblatywała teren. Wiosna idzie...chyba...

Piekna ta zimowa bajka o Jurajskim ogrodzie

Kocury u nas jeszcze nie wiedza o wiosennych zalotach ale dzis widzialam sikorke jak siedziala na progu budki legowej i darla sie w nieboglosy "moja, moja moooooja"

Normalnie mnie zatkało - jak pieknie Aguś!

Izo, Kasiu, dzięki, ale to wina aury, że tak pięknie ubrała ogród Jeszcze kilka zimowych fotek wrzuciłam do wizytówki (na jej końcu). Dzisiaj było zupełnie inaczej, poooszły śniegowe wody, nawet pszczoła sąsiada wyleciała z ula. Idzie ku wiośnie Buziaki