Panie Emilu- podejście do życia zmienia się wraz z wiekiem . Im z dalszej odległości na niego patrzymy,tym więcej wiemy co jest ważne.Dzięki i pozdrawiam.



A tutaj piwonia drzewiasta. Kwitnie bardzo wcześnie a kwiaty mają średnicę ok. 20 cm. Ze względu na bardzo wczesny wiosenny rozwój - jej pąki narażone są niestety na przemarznięcie. Podobno żyje 200 lat.

Fajnie, że możemy wspólnie czerpać przykłady od innych i się wpomagać w ogrodowych zmaganiach. U Zbyszka, jak widać pomysły na cudeńka z drewna. Takich jeszcze nie widziałam. Czyżby kolejne dzieło wlasnoręcznie wykonane? Bardzo pasuje do tych poprzednich piętrowych donic.
Fajny pomysł na kącik do rozwiązywania krzyżówek.

Czas by pewno jakoś podsumować tegoroczną wiosnę lato i jesień. Był to rok trudny dla roślin ale przede wszystkim dla ludzi .Niejeden piękny ogródek czy ogród budowany przez lata został doszczętnie zniszczony przez powodzie i bardzo współczuję wszystkim poszkodowanym.



Po długiej zimie wszyscy czekaliśmy na pierwsze kwiaty . Oczywiście jednym z pierwszych była śnieżyczka (przebiśnieg)



Każdego roku czekam na tego pojedynczego hiacynta .Nie przesadzam go celowo w inne miejsce gdyż jak wyjdzie wreszcie z ziemi - sprawia mi wiele radości.


Na krzewuszkę cudowną czekają zaś pszczoły. Zbieranie nektaru trwa od rana do wieczora



Pomimo ciągłych deszczów irysy "znalazły czas" na pokazanie swojego piękna.

Takie koszyczki (tylko w formie misy) też kazali zrobić
nie skończyłem bo mi przerwały pracę inne większe inwestycje i dopiero teraz mi się przypomniało

Jak będzie potrzebne zdjęcie w zbliżeniu to służę.Pozdrawiam.

Już tęsknię za zapachem irysów. Rozmarzyłam się.

Jedną z nielicznych roślin jakie u mnie rosną są własnie irysy. Po pierwsze bardzo je lubię a co ważniejsze ta akurat odmiana pachnie dosłownie jak świecowe kredki bambino i zawsze chciałem je mieć. Nie wiem jaka to odmiana ale rozpoznaje ja z kilometra

To też są moje ulubione kolory na Hidcotowej (tak ją nazwałam) rabacie ulicznej. Żółto-niebiesko-biała. A zapach cudowny. Mogę leżeć na ziemi i wąchać w nieskończoność. I jak tu wytrzymać do maja?

Tak czytam Państwa posty, oglądam zdjęcia i niesamowicie się rozmarzyłam . Nie mam tylu pięknych roślin co Państwo , u mnie w ogrodzie jest znacznie "chłodniej". Same iglaki , gdzie niegdzie irgi i beberysy. Ale mam nadzieję, że kiedyś pojawi się w nim więcej "ciepła" Pozdrawiam

Sylwio ja kiedyś zaczynałam tez od iglaków.jednak wiosna była teka jak lato i jesień podczas gdy w kolo feeria barw.ta dyscyplina iglakowa trwała 2 lata.potem już było tylko bardziej kolorowo .jednak teraz zaczynam delikatny odwrót .mam za pstrokato
zbyszku pięknie zacienione miejsce wypoczynkowe.u mnie zdecydowanie na razie brakuje cienia