u nas po weekendowym ZIMOWISKU, deszcz pompował kolejne 2 dni bez ustanku...ogród nawodniony po pachy
jeszcze leniuchuję, jeszcze nie wychodzę, wiosna jeszcze nie pukała w moje drzwi...spokojnie czekam...dam radę się jeszcze "zatyrać" 1800 metrów czeka ... pielenie, ścinanie, koszenie, cięcie, przycinanie, nawożenie...oby do maja...może wtedy choć na chwilkę znów przysiądę

I dzięki tej fotce jest już wiosna i u ciebie, a rodki faktycznie zyskały tej wiosny

Wilczyco po Twoich fotach to chce sie żyć pomimo tak wstrętnej aury

To nie tak źle, primo: tylko 1800 metrów, secundo: nie ma pozycji "przesadzanie". Lubię powolne długie wiosny.

Primo: oczywiście, że tylko 1800 metrów...w 10 lat ujarzmione...więc "tylko"
Secundo: będzie raczej wysadzanie staroci i wsadzania "perełek" ...
Jakieś podmiany biorę pod uwagę, ale bez większych "przeprowadzek", bo co do zasady, to chyba mam większość szkieletu uporządkowanego ...

Ja lubię, i powolne wiosny i powolne jesienne tygodnie ... zawsze mam tyle do zrobienia, że potrzebuję nie tylko cudnych, ciepłych i słonecznych dni.
Potrzebuję również deszczowych i ponurych ... Dlaczego ?

Ktoś kiedyś powiedział ... "Wiecie po co komu deszcz ? A po to, żeby ogrodnicy mogli swoje domy ogarnąć !

Nie mamy tak ? Pewnie, że mamy...
I u mnie tak jest ... w niepogodę, zajmuję się wszelkimi "nieogrodowymi" sprawami.
Bardzo potrzebuję tej równowagi, bo przecież zawsze jest coś do zrobienia Czasem nawet latem robię: uuuffff !!! dziś pada ale dobrze ... nadszedł czas na "wszystko inne" niż ogród ...choć kilka godzin, choć jeden dzień ...

Równowagi, optymizmu i tylko cudnych dni....
Wilczyca wszystkim zaglądającym życzy

a jak na razie ... "przepychanki" pomiędzy zimą i wiosną trwają w najlepsze
krokusy "Snow bunting" w śniegu...

Ja dokładnie mam takie same myśli.
dzisiaj po południu włączam u siebie Perfekcyjną Panią Domu i ogarniam dom,żeby potem nie tracic czasu jak pogoda będzie

wpaniałe "zapasy ",cudne przepychanki.Lećmy do zakładów buchmacherskich wiosne obstawiać-nasza wygrana pewna;wiosna i tak będzie górą,chocby zima nie wiem jak próbowała się rozpychać

Życzenia równowagi wzięłam do serca, a zostawiam ciepłe pozdrowienia