Oooo wróciłeś Córa cudna, rośnie w oczach. A ogród.... poczeka, najwyżej zaczniesz od nowa

he he he łopata jest siły też wena również więc można od nowa

Michael napisał(a)

he he he łopata jest siły też wena również więc można od nowa

Ha! No widzisz, to do dzieła

Michael napisał(a)

he he he łopata jest siły też wena również więc można od nowa

więc wszystko gotowe do działania, a obok dzidzia na leżaczku lub w wózeczku

Michał, witaj po przerwie ! maleństwo (przecudnej urody) odchowane więc czasu będzie ciut więcej (ciut tylko )
ogrodem się zajmiesz i pomalutku wszystko będzie cacy trzymam kciuki i wspieram

Jestem pod wrażeniem skalniaczka na prawdę cudny
A mała ogrodniczka - słodka - tzn. Twój mały "robaczek'

ps. jesteś imiennikiem mojego synka
on też kocha ogród - szczególnie kopać i siać trawę - garściami

Miało coś być a jak zwykle nic nie ma ale postaram sie coś wam pokazać co właśnie sie dzieje w ogrodzie
Zacznijmy od nieszczęsnych tulipanów chociaż nie mogę sie na nie tak skarżyć bo zakwitły

NN

NN

Trochę żurawek z mojego ogrodu


Żurawka "Caramel"


Żurawka "Palace purple"


Żurawka "Citronelle"


Żurawka "Lime Marmelade"

niebawem może kolejna jakieś nowinki że swiata ogrodu pozdrawiam wszystkich odwiedzających moj garden

My Ciebie też pozdrawiamy,żurawki super, a jak tam najpiękniejszy Twój kwiatek? rośnie

Witaj Michael, to i ja się doczepiam do Twojego wątku. Sprzyjająca angina = L4=jakiś wolny czas pozwoliła mi na poczytanie. Córcia przepiękna, mała śliczna dama. Po dzieciach najbardziej widać, jak czas leci, po ogrodzie w drugiej kolejności. Ja jak dziś pamiętam, jak urodził się mój starszy synek, był malutki - ważył 2,40kg. Leżał w łóżeczku i zajmował...1/10?. Teraz ma 8 lat, 1,40cm wzrostu dla odmiany i właśnie pokazuje młodszemu (3l) jak się używa wiertarki Bosh (dziecięcej oczywiście ). Czas strasznie szybko ucieka. Tak czasami na nich patrzę i uzmysławiają mi, ile mam szczęścia, że są i że są zdrowi. Cała reszta nie ma znaczenia. Ostatnio właśnie takie refleksje mnie naszły oglądając ogród, dopiero założony i dopiero człowiek widzi na żywo to co sobie gdzieś tam narysował. I z jednej strony się cieszy, a z drugiej właśnie myśli, że coś tam można było lepiej, że nie jest doskonałe, że coś przymarzło albo choruje i w tym ...ale to wszystko przecież nie ma takiego znaczenia, w takim metafizycznym wymiarze oczywiście bo trudno nie załować zmrożonej rośnki, ona przecież też była cześcią tej całości.

Masz piękny ogród, widać w nim kawałek Twojego życia, pomysły, zaangazowanie, realizację - jest pięknie. I niech Mała Dama zdrowo rośnie, i nic już więcej do szczęścia nie trzeba