Ania, zupełnie niecodzienna ta Twoja róża, po prostu nie do wiary , że tak sobie rosła w śniegu !

ale super różyczki - obie!
pozdrawiam!

W śniegu miała ciepło w ,,nóżki" to sobie spokojnie kwitła. To się nadaje do bajek- moze napiszesz?

Jak tu przeczytałam od śniegu, to aż się przestraszyłam, że już spadł Ale nie

Coś niesamowitego, jak żywotne potrafią być róże

Dawno nie wymyślałam bajek, dzieci urosły...Ale cóż spróbuję

Bajka o smutnej różyczce ze szczęśliwym zakończeniem

Pewnej bardzo mroźnej i śnieżnej zimy wśród zamieci...



w kącku, w małym ogródku rosła sobie samotna Różyczka.



Pośród zasp śnieżnych widać było tylko jej czerwone płatki skulone z zimna.



Sama nie wiedziała jak się tutaj znalazła, przecież jej siostry Piękne Róże dawno udały się do Krainy Słonka.



A tu wśród śniegu i mrozu za towarzystwo miała smutne zielone listki zapomnianej roślinki...



...ale i ta któregoś dnia zniknęła pod wszędobylskim śniegiem.



Wieczorami...

i nockami było jej szczególnie smutno i zimno



Różane serduszko tęskniło za swoimi siostrami, ich śmiechem i zabawą,



tęskniło za poranna rosą...i



...błękitem nieba...



Aż tu pewnego wieczora, wśród zimowej mgły dostrzegła kolorowe światełka



...i więcej...



....i jeszcze więcej...



...i jej oczom ukazał się pięknie ozdobiony kolorowymi światełkami domek



z domku wyszła Dziewczynka
i zaprosiła Różyczkę do środka

I od tej chwili Różyczka i Dziewczynka mieszkały razem szczęśliwe i radosne

Ładnie, rozkręcamy się

Wkleiłam tam gdzie Bogdzi bajki w pogaduszkach.

ANIU! Jestem zauroczona! Baśń jak z Braci Grimm!

gardenarium napisał(a)

Ładnie, rozkręcamy się

Wkleiłam tam gdzie Bogdzi bajki w pogaduszkach.

Dziękuję Danusiu zajęło mi to 2 godziny

hanka_andrus napisał(a)

ANIU! Jestem zauroczona! Baśń jak z Braci Grimm!

Haniu dzięki, ale gdzie mi do nich... ale się napociłam dawno tak nie wysilałam szarych komórek

Jak się ma wnuki, to Babciom bajki lecą z rękawa, Aniu nie bądź skromna