Też mnie parę dni temu naszło na oglądanie majowych i czerwcowych zdjęć. Jakby nie u mnie robione.

Pomimo ogromu ilości pracy kocham go miłością wielką


chyba nawet z roku na rok coraz mocniej

Gruszka_na_wierzbie napisał(a)

Też mnie parę dni temu naszło na oglądanie majowych i czerwcowych zdjęć. Jakby nie u mnie robione.

Prawda? Nie do wiary jak się szybko zapomina. Ale z drugiej strony, gdy nie widzę tego na co dzień to się dzisiaj oglądając zachwyciłam

Widać wyraźnie, że to miłość odwzajemniona

No bo jak nie kochać takiego ogrodu, w który włożone jest własne serce...?

Katkak napisał(a)

Widać wyraźnie, że to miłość odwzajemniona

Wiesz, że chyba faktycznie widać, wszystko urosło jak na drożdżach pomimo suszy. Chyba doceniły podlewanie

Rumianka napisał(a)

No bo jak nie kochać takiego ogrodu, w który włożone jest własne serce...?

Mus kochać inaczej być nie może

Twój ogród Ciebie też kocha
Ja świerki tnę, nie żeby zagęścić tylko żeby były smukłe, niezbyt szerokie, jeszcze nie wiem co zrobię jak będą wysokie i nie dam rady sięgnąć tam gdzie powinnam.
Sylwio, czytam że zdrowie zaszwankowało, zatem zdrowia bardzo mocno Ci życzę

Jolu dziękuję no czasem się tak zdarza, że nie mamy wpływu na to co nam dolega. Ale mam nadzieję, że wszystko już za mnąI cieszę się dzisiejszym dniem

czasem wystarczy jeden kwitek w łące by wywołać uśmiech

a innym razem takie słoneczka

albo zakwitnie coś czego nie oczekiwaliśmy, sadziłam jako wierzbę , ale to chyba nie jest wierzba