... choć wiadomo,że każdy ma mniejsze lub większe predyspozycje
... ale z synem już nie jest tak łatwo ... zdolny nieziemsko ale leniwy okrutnie ... jak w klasach 4-6 jeszcze mi się udawało pilnować czy przeczytał notatki przed klasówką i nawet odpytać go z tego ... tak już w gimnazjum jak chciałam dalej "cisnąć" to stwierdził, że on uczy się dla siebie a nie dla ocen ... czyli wynosi z lekcji, w domu nic ... kiedyś myślałam, że będę umiała to kontrolować ... zrozumiałam jednak, że sama dyscyplina ze strony rodzica w pewnym momencie nie wystarcza a naciskać na siłę nie ma sensu ... syn stwierdził, że teraz jest bardziej szczęśliwy ... nie mam argumentu ... bo sama nie wiem co o tym myśleć ... nie jest najgorzej ... na razie z tego co wyniesie z lekcji ma świadectwo z paskiem ... a co by było gdyby się uczył? 
, ładnie zrobił, a czy dobrze to z czasem się okaże 
Mój M, uważam, że bardzo inteligentny człowiek, ledwo zdał maturę, bo się po prostu nie uczył, wiedział od zawsze, że ten papier potrzebny mu tylko na studia, a że chciał iść na Akademię Muzyczną, to olał większość przedmiotów. Na Akademii był jednym z najlepszych studentów, z resztą ciągle jest, bo właśnie trzeci kierunek studiów kończy Oceny nie odzwiercedlają tego co się wie, jak się człowiek zachowuje, jak wysławia, pisze. Mój M zawsze pięknie pisał, nie robi żanych błędów stylistycznych, czy ortograficznych, a jak ostatnio napisał sprawozdanie do pracy, to dyrektorka była zachwycona, że takie dopieszczone i zdania takie ładne
ale szczerze ja do matury dwa razy podchodzilam,historia mi się umaniła i za cholere zdać nie mogłam, a mogłam matme zdawać bo 5 same miałam i mi nawet nauczycielka proponowała w drugiej liceum że mnie przygotuję,ale poszłam za klasą na historię oj głupia ja,ale wyszłam na prostą w liczbach siedzę i dobrze mi z tym