Ela, Roma zapraszam, wrócimy do tematu wiosną.

Roma, niestety polują, ale w tygodniu nie, ponieważ w koło są pola uprawne. To nie jest wielki las tylko małe zagajniczki pośród pól.
W pierwszy dzień Świąt wróciłam do domu z płaczem, ponieważ jakiś "myśliwy" zamiast świętować z rodziną, urządził sobie polowanie w lesie. Bałam się o psa i strasznie mi było żal tych zwierząt, które są w tej sytuacji zupełnie bezbronne.

Tak, myślę o tej szkółce na Partyzanckiej, ja zawsze znajdę tam wszystko czego potrzebuję, a nawet jeszcze więcej

daszum napisał(a)

Basiu, dziękuję za zgłoszenie, wpisuję Cię na listę
Termin do uzgodnienia. Zobaczymy ile będzie chętnych i wybierzemy termin odpowiedni dla wszystkich

I ja chętnie przyjadę na spotkanie ( w zależności od terminu). Podzielam zdanie Eli, w jakimś miejscu nie obciążającym Ciebie Danusiu

Chyba wyszłam na nachała . Kochani, jeśli zdecydujemy się na spotkanie, to przcież wiadomo, że nie będziemy Danusi siedzieć na grzbiecie. I narażać Danusię na koszty jakieś. No nie Chodzi chyba bardziej o miłe spotkanie.

Romeczko, Danusia przecież wyraźnie zaprasza do zwiedzania swego królestwa. Ja bardzo chętnie skorzystam z zaproszenia i przyjadę razem z Tobą na tę kawę.

Roma, no co Ty, wcale tak nie pomyślałam. Wręcz przeciwnie, cieszę się, że jest kilka osób chętnych, żeby przejść ze znajomości wirtualnej na rzeczywistą
U mnie w domu i ogrodzie jest jedna wielka improwizacja i tak pozostanie, bo pewnych rzeczy nie jestem w stanie przeskoczyć. Doszłam jednak do wniosku, że czas wyjść do ludzi i proponuję żeby u mnie zorganizować to spotkanie. Przecież chodzi o to żeby się poznać i fajnie spędzić czas w towarzystwie ogrodowo zakręconych
A dom i ogród za kilka lat się zmieni i wtedy można ponownie zorganizować spotkanie
Zapraszam wszystkich chętnych, myślę że termin bliżej lata.

Basia, tak trzymać

Danusiu, u mnie i w domu, i w ogrodzie ciągle więcej rzeczy do zrobienia, niż tych zrobionych. Ale gdybym chciała czekać, aż dopnę wszystko na ostatni guzik, żeby kogoś zaprosić, to mogłabym nie dożyć tej chwili. Dlatego cieszę się z tego, co już jest i co roku spotykamy się w Ogrodowiskowej Rodzince, a goście (mam nadzieję) przymykają oczy na ogrodowe niedociągnięcia. Bo w spotkaniu najważniejszy jest człowiek, relacje z nim, jeśli tego nie ma to nie pomoże najbardziej nawet wypieszczony ogród.

Basia zgadzam się z Tobą. Też po kilku latach doszłam do takiego wniosku, ale lepiej późno lub wcale

Danusiu, tak trzymać.