MirellaB napisał(a)

Aaaaaa doczytałam, że to działka letniskowa, nie mieszkasz tam

Chyba bym zwariowała z dojazdami do Warszawy w tych korkach! Ale z drugiej strony ból odległości od tej kochanej zieleniny.

lojalna_ napisał(a)

Klimat jak z czarodziejskiego ogrodu . Rzeźba jest zachwycająca /))))

Witaj Jolu z cudnego ogrodu! Dziękuję, ale to raczej nie moja zasługa .

agata19762 napisał(a)

Bardzo mi się podoba w tym Twoim magicznym letniskowym ogrodzie. Będę zaglądać...lubię takie klimaty.

Pozdrawiam Aniu.

Witam i zapraszam serdecznie.

Kochani! Przyznam szczerze, że jestem bardzo zaskoczona ilością osób, które mnie odwiedziły w tak krótkim czasie. Wszystkim baaardzo dziękuję.
Jak już pisałam miejsce mojego ogródkowania jest dosyć odległe, tak więc wszystko zmienia się baardzo powoli. Bywamy tam tylko w weekendy, a i to nie wszystkie. Ma to też swoją dobrą stronę, bo moje myślenie o tej trudnej sztuce zmienia się nieustająco, w ogromnym stopniu dzięki Wam!

Tak sobie pomyślałam, że pokażę kilka miejsc od początku jak powstawały. Dzisiaj zacznę od pierwszej rabaty, jaką zaczęłam tworzyć. Ja, osoba która wcześniej wsadzała wyłącznie pelargonie do skrzynek balkonowych! Będzie to historia o tym, jak można coś schrzanić i potem to poprawiać. Tak ku przestrodze dla tych co zaczynają.
Ta pierwsza rabata to miejsce od strony północnej, słońce dociera tam wyłącznie rano. No cóż takie miejsca są zazwyczaj wyzwaniem, ale przecież nie dla początkującej ogrodniczki!

Wrzesień roku 2012 - posadziłam dwie świecznice:



Za chwilę dalszy ciąg programu.

Rok 2013:
Zimę 2012/2013 poświęciłam na gruntowne studiowanie w internecie co będzie rosło w cieniu. No i dooorna baba wykluczyłam rododendrony (bo nudne, krótko kwitną, rosną jakieś wielkie i w ogóle chyba problematyczne) oraz hosty (bo prawie wszystkie jednakowo kwitną, a przecież musi być kolorowo!). Wiosną zaczęłam tworzyć. Zdjęta darń, nawet kostką wydzieliłam rabatę, a co! No i zaczęłam kupować i sadzić:

Ta zielona ściana to już nie jest nasz dom, to "przyklejony" dom sąsiadów (ale to już inna historia).

Świecznice zajęły centralne, honorowe miejsce:

Roślinek przybywało:

"Dzieło" prawie ukończone!


Byłam z siebie bardzo DUMNA

Ciekawa jestem, co dalej

Rok 2014:
Z niecierpliwością czekałam na wiosnę 2014, ach jak będzie pięknie! No i wiosna przyszła, to co posadziłam zaczęło rosnąć i kwitnąć:

Zdjęcia strasznie długo się wgrywają.
Wiosna 2014 ciąg dalszy:




To nie koniec historii.

Ale całość wyglądała tak:







O nie, to nie tak miało być!!!!