dublerek

hihi widzisz jak to się człowiek zmienia też byłam ignorantką... zanim stałam się właścicielką kawałka ziemi. Mówiłam ogród nie dziękuję, szkoda mi tipsów... od roku ich już nie mam

U mnie to samo. Piękny ogród podziwiać to i owszem, ale coś robić, martwić się...
I przez to ugrzęzłam z moim miniaturowym. Już raczej nie będę mieć większego ogrodu.

Ja tak kilka razy mówiłam ze to juz ostatnie mieszkanie i więcej zmieniac nie będę ale zmieniałam bo zawsze był jakiś powód. Ogród też zakładałam trzy razy jako dorosła plus kilka jako dziecko. Nic Gabi nie wiadomo. Możesz jeszcze zostac posiadaczką wielkiego ogrodu.

Dziewczyny, a ja dla odmiany marzę o następnym/innym domu, który na pewno zbudowałabym inaczej i oczywiście innym MNIEJSZYM ogrodzie, który na pewno zakładałabym od podstaw "z głową", czyli z ogrodowiskiem

Wieloszka napisał(a)

Dziewczyny, a ja dla odmiany marzę o następnym/innym domu, który na pewno zbudowałabym inaczej i oczywiście innym MNIEJSZYM ogrodzie, który na pewno zakładałabym od podstaw "z głową", czyli z ogrodowiskiem

Wiesz , ja również zaczęłabym wszystko od początku poczynając od domu ..... z pomocą fachowców. Może uda mi się przekonać M ...... już zaczęłam ...... przekonywać ......

Gabik pamiętam jak jeszcze 2 lata temu mówiłam 'dom, nie dziękuję mi dobrze w bloku, centrum miasta, wszędzie blisko, niczym się nie przejmuje' W pewnym momencie coś nas olśnilo i zamiast większego mieszkania kupilismy dom Dzisiaj wiem że to była najlepsza decyzja pomimo tego,że dom nie jest wymarzony... Dzis mówię to nie mój ostatni dom, a co za tym idzie nie ostatni ogród... Kiedyś będziemy mieli niski parterowy dom z ogromnymi przeszkleniami i widokiem na ogród. Narazie cieszę się tym co mam Nauczylam się mówić 'nigdy nie mów nigdy'

Bogdziu bo nigdy nie wiadomo co nam życie przyniesie

Wieloszko doskonale Cię rozumiem bo na duży ogród potrzeba dużo czasu. Czasami zazdroszcze (pozytywnie) wielkich przestrzeni gdzie można zaplanować fajnie przestrzeń, ale za chwilę sobie myśle ok ale jak to ogarnąć? Przy moich czterech chłopakach muszę się nieźle nagimnastykować by ogarnąć to co mam, a co odpiero jakieś ogromne areały

Aniu, życzę Ci by "Twoje chłopaki" pokochały ogród i byli Twoimi pomocnikami, znajdując w pracach ogrodowych nie tylko obowiązek, ale i przyjemność. Mnie z moim M. chyba się udało Co prawda po latach, ale M. ma swój udział w pracach szczególnie technicznych, ale oprócz tego podlewanie, koszenie trawnika. A jaki zadowolony jak go ogrodowi nasi goście pochwalą, że zaraz planuje co jeszcze zrobi

Jolu mój M lubi coś tam porobić gdy tylko może, niestety czas ogranicza. Póki co mogę liczyć tylko na pomoc najstarszego syna (nie zawsze z ochotą ) pozostała trójka to 'drobnica' ...

Zobaczcie, czyżby ta jodła wypuszczała nowe przyrosty? Zauważyłam to ze dwa dni temu...