Po rtg. Znowu czekamy.

Skręcenie stawu skokowego i podejrzenie zerwania jakiegoś więzozrostu. Jutro tomograf, bo jeśli jest to zerwanie, to operacyjnie się leczy.

Mój syn to miał i miał zabieg, później rehabilitacja. Z pół roku się ciągnęło. Oby nie

Trzymam kciuki, oby nie zerwanie.

Wróciliśmy. Musiałam się położyć, bo mi głowa pęka.

Przykra sprawa, trzymam kciuki by diagnoza była łagodna i oby młody szybko do zdrowia wrócił

Dziewczyny, zbiorowe dziękuję w imieniu młodego.
Odkąd ma nogę usztywnioną w tym gipsie, to go nie boli.
Upiekło mu się dzisiejsze sprzątanie.

tulucy napisał(a)

No i taaaak, zamiast ogarniać ogród na wizytę gości, to siedzę na urazówce z młodym. Grał wczoraj w piłkę i zrobił "wślizg". Tylko jedna nogą mu poszła pod tyłek i coś mu strzeliło. A był ambitny i wrócił piechotą do domu.

Jakbym mojego mężatego widziała... trzymam kciuki za korzystną diagnozę

Młody mógł zdecydowanie znaleźć lepszy sposób na wymiganie się ze sprzątania. Oby się zaleczyło bez komplikacji.
A przygodę z pomyłką porowo-cebulową miałam dwa lata temu. Po dwóch tygodniach obserwacji przyrostów "dziwnego pora" wyciepałam szczypiorki na kompost i kupiłam nowe flance.
Teraz już będę mądrzejsza.

Nareszcie, nareszcie dotarłam do ogrodu Lucy, choć mam całkiem niedaleko. Muszę przyznać, że po zwiedzaniu ogrodu Mrokasi dłuższą chwilę zajęło mi odnalezienie się w gąszczu Lucy. Tu nie ma prawa być wolnej przestrzeni, gołej ziemi. Rośliny są posadzone gęsto, przenikają się wzajemnie. Lucy pokazuje " o tu rośnie... " i tu pada nazwa roślinki, a mój wzrok wytęża się do granic możliwości, żeby dostrzec w tym gąszczu właśnie TĘ roślinkę.
Zabrakło nam słońca i czas był mocno ograniczony, niemniej jednak udało się cyknąć parę migawek, zapraszam do Lucy z mojej perspektywy.