Grzesiu, faktycznie, masz rację. Teraz sobie przypominam. Nawet melodia chodzi za mną.

Dorotko, rzeczywiście, brzozy wielopienne są szczególnie urokliwe. Mam dwie dwupienne, wrzucę u siebie fotki.

Piękna róża i cynia w tej samej tonacji.
Piękny kolorek dalii
Taką czy też podobną jeszcze sobie dokupie na wiosnę.
Trawy bardzo urokliwe; )
A jeszcze tak promieniami słońca wyglądają fantastycznie

Hej. Ta biała ostróżka z czarnymi ostrogami to Galahad.Ja mam białą ale inną taką pełną.

Julian Tuwim

Dawne dni, czułe dni
Wonią bzów przepojone
Wiosną we krwi
Szumiał złoty nasz śpiew

Dziś jesień łka
Lecą dziś zwiędłe liście z drzew
I bolesny sen mi się śni
Z nocy i dni minionych

Co nam zostało z tych lat
Miłości pierwszej
Zeschnięte liście i kwiat
W tomiku wierszy

Wspomnienia czułe i szept
I jasne łzy, co nie schną
I anioł smutku co wszedł
I tylko westchnął

W jeden cień
W jeden dźwięk
W jedną pieśń melancholii
Złączył nas los

Płyńmy razem w tę dal!
Czy szczęście to, czy to śmierć
Czy serdeczny żal
To na zawsze nasze już jest
Nasze już jest, choć boli...

Dziś była miło i ciepło, słonecznie:
spacer po ogrodzie
zawilce


miskant variegatus zaczyna kwitnąć


młodziutka trzmielina oskrzydlona


i stareńki przebarwiający się octowiec

Już złota jesień puka:

Tego nie może zabraknąć jesienią.

Wspomnienie

Julian Tuwim

Mimozami jesień się zaczyna,
Złotawa, krucha i miła,
To ty, to ty jesteś ta dziewczyna,
która do mnie na ulicę wychodziła.

Od twoich listów pachniało w sieni,
gdym wracał zdyszany ze szkoły,
a po ulicach w lekkiej jesieni
fruwały za mną jasne anioły.

Mimozami zwiędłość przypomina
nieśmiertelnik żółty - październik.
To ty, to ty, moja jedyna,
przychodziłaś wieczorem do cukierni.

Z przemodlenia, z przeomdlenia senny,
w parku płakałem szeptanymi słowy.
Księżyc z chmurek prześwitywał jesienny,
od mimozy złotej majowy.

Ach czułymi, przemiłymi snami
zasypialem z nim gasnącym o poranku,
w snach dawnymi bawiąc się wiosnami,
jak ta złotą, jak tą wonną wiązanką..

Dziękuję za przypomnienie Wspomnienia.
Zawsze kojarzę je z Niemenem.

Nie wiedziałam, że te ostatnie dwa wiersze, to Tuwim ... Ech, człowiek całe życie się uczy

greg66 napisał(a)

Pięknie rozszumiały Ci się trawy. A ta szczególnie mi się podoba - srebro jej delikatnych kwiatostanów. Wiesz, jaka to odmiana?