Tadeusz Śliwiak
Droga za widnokres

Nie na tym niebie, a i gwiazda nie ta,
Weszła mi w szkodę, poraziła oczy.
Wół stąpa ciężko, toczy się kareta.
Patrzeć, a droga w gęsty las się toczy.

W moim lesie, w moim południu,
Wrzosy chodzą po rudych pagórkach.
I już drzewa jesienią się trudnią
Wiatr się stroi w ich opadłe piórka.

U kapelusza powisają dzwonki,
Aby okłamać chromość wesołością.
Jakby żałobę pisać krojem czcionki,
Co na wesele zwykła spraszać gości.

Gdzie jest ten kamień, za który nie sięga,
Kolców i pokrzyw rozległy widnokres?
Gdzie trochę ciepła, co u stóp przyklęka
I rękawice osuszy mi mokre?

W moim lesie wygasły już światła,
Noc już w coraz większym płaszczu chodzi.
Z głogu kropli, ostatniej co spadła,
Zimy biała gwiazda się urodzi.

W moim lesie białe ognie płoną,
Rosną skrzydła śniegowej zawieji.
W moim lesie świt cały ze szronu,
W moim lesie jednak zima dnieje.

Dawno nie było poezji a wiersz piękny, pasuje do naszych pasji.Jeszcze kolorowo u Ciebie i trochę lodu.

Dziękuję
Wczoraj wieczorem zaczął sypac śnieg i w nocy trochę go napadło, ale dziś sie stopił, jednak powoli ogród się szarzeje.

Wojciech Młynarski

Krótko piszę, bo
niewiele tak o pani wiem,
mało tak o pani wiem:
wstaje pani wczesnym dniem,
zmierzchem chodzi z psem.

Krótko piszę, bo
dość listów pani co dzień ma
i niewiele o to dba,
że pod oknem pani cień,
długi cień - to ja.

Może jasna łza
na twych rzęsach drży,
może czekasz na,
na ten właśnie list?

Krótko piszę, bo
niewiele tak o sobie wiem,
bo co ja o sobie wiem?
Tylko to, że pani jest
jawą mą i snem!

Cześć wiersz jak zwykle piękny wybrałeś a i słoneczna pogoda u Ciebie,u nas sąsiadowe brzozy jeszcze mają trochę liści.Pięknie ogród mieni się w słońcu, pozdrawiam.

Witaj Gosiu
U mnie dzis od południa zaczęło wiać i lać
i pomimo temp +3 jest zimno.

Jak zwykle przepiękne wiersze, okraszone ślicznymi fotkami Twojego ogrodu
Pozdrawiam cieplutko

Dobrze, że jesteś, bo już mi brakowało zdjęć i wierszy
Widzę, że u Ciebie jeszcze zielono.
Co to za drzewo z takimi ciekawymi owocami?

Jak nostalgicznie się zrobiło.
I na dworze. I poetycko. . Taki czas szaro bury ..
Pozdrawiam

z wielką przyjemnością czytam wiersze które przytaczasz