A czy bez okazji kobieta nie może dostać kwiatów? Wiem, nie ma w tradycji. Tylko okazja się liczy. A poza nią, to już nic nie warto
Buziam, Jolu i różyczkę masz ode mnie z okazji dobrych dni. Właśnie kwitnie w moim ogródku.

Jolu przybiegłam się przywitać, jak miło cię widzieć. Zaraz przytagam kwiatka.

Te różyczki akurat z okazji, bo ja spod znaku Wagi
Z różyczkami dostałam od koleżanki książkę, w której wspomniane było powiedzenie: wyjść jak Zabłocki na mydle. A ponieważ ostatnio dociekliwa się zrobiłam, więc zgłębiłam pochodzenie tego powiedzenia. Ciekawe czy wy znacie skąd się wzięło?

A jesień u mnie wietrzna. Podziwiam ją tylko przez okno.
Na tę okoliczność jakąś jesienną stara fotkę wygrzebałam

jeśli Ci co złego to niech się poprawi na dobre i już - ot najprostsze życzenia

moje suszki dla Ciebie

Witaj Jolu.
Pogoda nie sprzyja spacerom. Z rana jeszcze trochę pobuszowałam w ogrodzie ale po południu tak wiało, że praca w ogrodzie została odłożona na lepszą pogodę. Regeneruj siły na cieplejsze dni. A dzisiaj też przesyłam Ci różyczkę z mojego ogrodu.

Jolu, wietrzna, ale złotka, ksiązka na jesień, dobra rzecz, trzymaj się, odpoczywaj przy lekturze

Nosa z domu nie wychylam i wspominam ...



To wiatrzycho chyba wszystkie piękne kolorowe listki pozrywa

Zabłocki był handlarzem nie w ciemię bitym. Dowiedział się ,że gdzieś ludzie potrzebują mydła. Załadował furmankę i hajda w drogę. Ale te drogi kiedyś, to nie autostrady, nie raz przez rzekę przez bród trzeba było. Traf chciał, że w czasie takiej przeprawy przez rzekę pękła oś w wozie , czy koło odpadło, dość, że zanim wóz naprawiono, cały ładunek mydła się "wymydlił". Stąd poszło powiedzenie, wyszedł, jak Zabłocki na mydle.

Ja znam taką wersję, a kto zna inną?

jotka napisał(a)

To wiatrzycho chyba wszystkie piękne kolorowe listki pozrywa

Masz rację, sporo na ziemi juz leży, taki złocisty dywan

Moja jest inna:
Legenda głosi, że Zabłocki postanowił w łatwy sposób wzbogacić się na produkcji mydła w rodzinnym majątku w Rybnie, które następnie zamierzał korzystnie sprzedać za granicą. Wyprodukowane mydło miało być spławione Wisłą do Gdańska, a stamtąd dalej statkiem. Żeby jednak zysk był większy, Zabłocki postanowił oszukać celników pruskich i tuż przed granicą z Prusami wyrzucił cały ładunek do wody. Skrzynie, do których zapakowano mydło miały być szczelne i powiązane ze sobą. Płynąc, barka ciągnęła za sobą skrzynie pod powierzchnią wody i w bezpiecznej odległości od oczu celników. Opłaty celnej udało się uniknąć, ale kiedy w Gdańsku chciano wydobyć skrzynie, okazało się, że nie były one dostatecznie szczelne i całe mydło rozpuściło się w wodzie. Zabłocki stracił wszystkie zainwestowane pieniądze.