W buku Dawyck Gold zachwyca mnie pień, jego gładka kora i smukłe, lekko wijące się gałęzie. Znów cala magia rozgrywa się wewnątrz Natura jest cudownym rzeźbiarzem.

Buk pospolity Dawyck gold jest sąsiadem bordowej penduli. Po latach zestawienie to jest tragiczne.
Tak mnie denerwuje, że w ramach buntu nie robię im razem zdjęć
Buk podobnie jak pendula ma 14 lat. Wyrósł jednak na kilku metrowego olbrzyma. A fakt, że rośnie na wzgórzu jeszcze dodaje mu wzrostu.
Najchętniej widziałabym to drzewo również jako soliter. Niestety priorytetem w tym miejscu jest przesłona, stąd na razie zostawiam razem ten cały dziki tłum.




Mimo średniej miejscówki to jedno z moich ulubionych drzew w ogrodzie. Wg mnie ma same zalety:
- piękny limonkowy kolor w sezonie
- ładne przebarwienia jesienią
- kolumnowy pokrój z gąszczem gęstych gałęzi skierowanych ku górze
- zewnętrzne gałęzie leko przewieszające na boki co nadaje drzewu lekkości
- późno wchodzi w fazę przebarwiania (pod koniec października nadal jest mocno zielony)
- gubi liście jako jedno z ostatnich drzew (obecnie ma je prawie wszystkie i ani myśli o jesieni)
- stanowi bardzo szczelną zasłonę
- nie choruje, liście są grube i błyszczące
- 4 lata temu przycięliśmy mu mocno koronę na wysokość, innych cięć nie bylo

Jak dla mnie po prostu drzewo idealne Tylko finalnie baaardzo duże.

]

Na ostatnim zdjęciu widać jak buk ten subtelnie wchodzi w fazę przebarwiania się. Z intensywnej zieleni liście stają się żółte a potem będą brązowe.

Wybacz Mazanie, że dopiero teraz. Musiałam poczekać na kogoś, kto pomógłby mi zrobić te zdjęcia.
Mam poważne obawy, że i tak za późno na ratunek.

Pień u nasady z wszystkich stron. Na zdjęciu 3, 4 i 5 coś chyba jest


Gałązka


Widok na czubek świerka, który jest najzdrowszy.


Pewnie nie walczyłabym tak o tego świerka, ale dostałam go i 2 pozostałe, które sa śliczne i zdrowe od Dajany - dobrego duszka tego forum. Mają dla mnie wartość dodaną, bo sentymentalną.

Proszę Cię Mazanie wypowiedz się co mogę jeszcze zrobić.

Magleska napisał(a)

Ale pięknie rabaty malownicze i ta mgła ...

Oczko wycięte z zieleniny.. czekamy na zimę.. a było tak ciepło, ze chyba nigdy w takich temperaturach nie buszowałam w wodzie

Magleska napisał(a)

Aniu zaglądam ,fotki sliczne oglądam ,podziwiam prace z donicą zdolniacha

Dzięki ,dzięki Madziu!
Dzisiaj zarejestrowane widoczki:

Mam nadzieję, Irenko, że mnie nie wywieje. Ten liliowiec kwitnie najpierwszy i cały czas aż do teraz. Dopóki nie przymrozi. JUż mu nawet liście oberwalam, a on nowe kwiatostany wychylił. W ub. roku też tak kwitł. 11 listopada.

Buk pendula jest u mnie 14 rok, widać jak gruby ma pień. Aby jednak jego okazała korona mogła gwiazdorzyć, koniecznie musi rosnąć jako soliter.
W swej ignorancji ogrodniczej posadziłam to parasolowate drzewo zupełnie bez sensu. Zbyt blisko innych roślin, po latach ogromnych w stosunku do niego. Z daleka jakoś to jeszcze wygląda, wszystko zlewa się w jedną masę. Niestety bordo "zgniecionego" buka przyciąga wzrok na tle zieleni.



Rośliny typu pendula wymagają sporo wolnej przestrzeni wokół siebie i są trudne do aranżacji.
Dziękuję Anitka za głos rozsądku w tej sprawie To powinien być jeden z ważniejszych punktów w dekalogu ogrodnika.


Nie mam pomysłu jak teraz zmienić to nasadzenie. Inne rabaty zaprzątają głowę. Może kiedyś powrócę do tematu. A na razie cieszę się z pięknych liści

Buk pospolity "Purpurea Pendula" zachwyca tej jesieni wybarwieniem liści. Smutne w sezonie ciemne bordo przebarwia się na żółto, brązowo i co zaskakujące... zielono To kolejne drzewo, w którego wnętrzu jest teraz po prostu magicznie.

kasiek napisał(a)

Ach jak pienie, rozmarzyłam się! warzywnik bogaty, klony przepiękne (ja ze względu na werę juz tylko do donic sadzę), kociaki łobuzerskie a całość - cudownie idylliczna

Kasieńko jeśli potrafisz się u mnie rozmarzyć, to mnie podbudujesz, bo jesienią miewam zawsze doła,
patrząc jak kończę sezon co roku coraz mniej z siebie daję...na szczęście pogoda w tym roku pozwala na więcej

Rankiem rosiło

Magleska napisał(a)

Agatko nadrobiłam piękne fotki z pięknego ogrodu

Dziękuję Madziu fotki mogą się podobać, ale ogród dla mnie
już nie koniecznie jest jeszcze tyle tyle do zrobienia...czasu nie da się zatrzymać...ale może to tylko
takie moje spojrzenie na całokształt i historię ogrodu...ogród dojrzał i front robót jesienią się zwiększył

Wciąż kwitną pojedyncze róże

Trochę ostatnich w tym roku kwiatów:

Ania111 napisał(a)

A tutaj na trawniku na wprost białej rabaty pomiędzy różanka a sosna nie dałoby rady zrobic placyku z ogniskiem? Nie wiem jak tam szeroko jest

Moja Parocja. Tylko dlaczego przebarwia się na żółto a nie jak u innych na czerwono?

Kocurka również nie może zabraknąć

Mam nadzieję, że w przyszłości żywopłot z cyprysików przysłoni mi sąsiadów i stworzy ścianę-tło dla rododendronów

Inne miscanty też pięknie teraz wyglądaja: