Morze rdestów himalajskich

Tylna rabata do przerobienia wygląda tak:
Zastanawiam się co wyrzucić, a co zostawić / przesunąć / dokupić ????



Tutaj rzut
Dolna część z Miskantami zostaje, do przerobienia narożnik
Przerywana linia to obecny krawężnik, który będzie zdjęty.
Zastanawiam się nad wytyczeniem nowych linii rabatowych (kąty proste mnie interesują), chyba że ten skosik da się jakoś fajnie zagospodarować?

Właścicielka wcześniej odwiedzanego ogrodu stwierdziła, że Jakobstuin nie jest kobiecym ogrodem. Doszukujcie się więc męskiej ręki.

Bardzo młody ogród jest częścią całości zwanej „De Coulisse” obejmującej także ogród kuchenny, ogród wokół domu i dwa pastwiska. Właściciel prowadzi również B& B.

Jego założeniem było połączenie naturalistycznego stylu Oudolfa z preriowym stylem Spruyta. W Jacobstuin dominują więc trawy – głęboko korzeniące się, długowieczne i wytrzymałe na suszę rośliny z Ameryki Północnej. Apogeum kwitnienia przypada na koniec lata i początek jesieni. Nie ma tam żywopłotów i nie jest podzielony na pokoje.

Kolejnym punktem naszego tegorocznego wypadu do Holandii był Jakobstuin. Pozwoliłam sobie przedstawić ten ogród, ponieważ sama zaproponowałam jego odwiedzenie i mam z niego własne zdjęcia (w pozostałych ogrodach miałam problem z aparatem). Właścicielem tego 4-akrowego ogrodu położonego w malowniczym krajobrazie „Friese Wouden” jest Jaap de Vries (nawiasem mówiąc bardzo ciekawy facet). Ewo, Miro, proszę o zamieszczenie wspólnego zdjęcia z Jaapem. To jego drugi ogród , który założył w 2007 roku po śmierci żony. Wcześniej mieszkał w Engelum, gdzie po raz pierwszy zaczął zajmować się ogrodnictwem. Pracował jako technik teatralny w Leeuwarden. Po śmierci żony zaczął zastanawiać się , czego tak naprawdę chce w swoim życiu. Zrezygnował z pracy, przeprowadził się do Jistrum i zajął się ogrodnictwem. Pogłębiał swoją wiedzę o roślinach, odwiedzał najlepsze szkółki, szukał inspiracji u znanych ogrodników tj. Henk Gerritsen i Tor ten Linden, pochłaniał książki Oudolfa. Dzięki Cassian Schmidt odkrył piękno północnoamerykańskich roślin preriowych. W nowo założonym ogrodzie kontynuuje wybraną wcześniej ścieżkę – trawy grają w nim pierwsze skrzypce.

I moja namiastka lata

Zostawiam kilka wczorajszych, słonecznych kadrów ogrodowych

inka74 napisał(a)

Mimo deszczu musiałam zacząć sadzić cebule bo nakupowałam tego jak jakaś wariatka. Tak jajbym miała z 2 tys metrów działki a nie marne 600 więc jak sobie policzyłam ile czasu mi to zajmie to dziś przed wyjazdem pierwszą partię wsadziłam. Drugie tyle na wieczór wsadzę jak wrócę i jeszcze ciemno mnie nie zastanie. Dobrze, że metodą odkrywkową bo inaczej ręka by mi uschła. Niestety takich miejsc dużo nie mam. Jeszcze 4 podobne ciągi ale muszę poczekać na przymrozek by begonie eksmitować. Tu smagliczkę wyrzuciłam bo i tak się kończyła. Dziwna ta jesień. W tym roku chyba bardzo późno przyjdzie w postaci kolorów na drzewach i krzewach. Nawet astry kwitną pojedyńczymi kwiatkami a nie pękami.

Pierwsze cebule na podwyższonej rabacie - Exotic Emperor - kocham je )) Na tej rabacie na górze między bylinami będzie jeszcze Flaming Purissima. Piszą, że kwitną w podobnym czasie i ładnie się ze sobą komponują. Zobaczymy na wiosnę. Do cebul dodany nawóz specjalny do cebulowych a same cebule zamoczone w środku przeciwgrzybiczym.

Normalnie mistrzostwo - idealnie równiutko

Ja tez troszkę podziałałam wczoraj z cebulami - 20 czochów, 100 główkowatych, Quennów jakieś 80szt... kilka dni temu w sumie misticków z Quennami ze 150 wsadziłąm I tak powoli stosik ubywa - robię bez spiny jak mam chęć to sadzę... spieszyć się nie zamierzam, bo mnie jeszcze najdzie ochota na dokupienie

polinka napisał(a)

Cudowne tłuściutkie trawiszcza - cytuje wszystkie bo nie wiem które foto piękniejsze

a czy ktos rozpozna ta rozplenice ?

czas traw

robinia i stewartia

Tak prawie jesiennie?