Agata ja mam Everillo i powiem ci, że moje też jesieni nie czują wcale. Te w cieniu pod kosodrzewiną są mocno limonkowe. Te bardziej na słońcu są żółtsze. W sezonie mimo nie podlewania prawie wcale nie podeschły na końcach. Po evergoldach to moja ulubiona turzyca. Mam jeszcze carex Mount Everest, ta bardziej podsycha na słonecznym stanowisku.
Poszukam zaraz fotki to ci wkleję u siebie jak się mają moje everillo w trzecim roku po posadzeniu. Są na prawdę duże. Jedyne co muszę pamiętać, to nie dać się zwieść ich urokowi w marcu i ściąć do zera. W tym roku tego nie zrobiłam bo wygląday fajnie, ale w maju nowe listki nie mogły się przebić przez gąszcz zeszłorocznych liści, które na gwałt zaczęły przysychać.
Też rozważam Elizabeth Jeszcze rok temu nie chciałam o niej słyszeć ze względu na żółte kwiaty, teraz się lamię
Marzy mi się magnolia która wyrośnie na małe drzewko wielopniowe. Masz może jeszcze jakiś pomysł na inną odmianę?

Ciekawe rzeczy mówicie o Nigrze. Ja cięłam zimą, bo musiałam przygotować miejsce na ścieżkę i niestety straciła ładny pokrój. Wyrosły takie długie gałęzie w górę jakby wilki. Rany tak mocno zasmarowałam, że do teraz pień jest miejscami biały. Nie wygląda to wyjściowo

Co do magnolii, to obserwuję, że ślicznie wyglądają wiosną gdy kwitną, ale później, to zwykłe krzaczory, które szybko tracą liście..

Magnolie pięknie się przebarwiają. Przynajmniej tak czyni moja Stellata. Do tej pory ma liście.

Mrokasiu, moje derenie jadalne, aronia i borówki padły łupem ptaszków w ciągu jednej doby mimo obecności jednego udomowionego i kilku nawiedzających kotów.

Fajnie,że już posadziłaś
Ja jak sadziłam to było tak sucho ,że sadzarka nie chciała wejść a łopatką też ciężko było...ale wedle prognoz u mnie dziś ciągle pada od godz. 9, ale się cieszę
Kciuki się przydały,dzięki

Fajne jesienne fotki
U mnie też cortenowo się robi w tym roku to i u mnie z przebarwieniami średnio...w zeszłym roku było cudnie...
Magnolia już dziś łysa nawet nie obficiłam
Kiku łapie kolory,irga,buki też zaczynają....a graby coś słabo a liście lecą

Też tak myślę, nie ma co w takiej wilgoci malować. Widzisz, u nas tak mokro a u was sucho, dziwnie. Dzisiaj jak sadziłam cebulki, łopatka wchodziła w ziemię jak w masełko, aż miło Trzymam kciuki za deszcz u Ciebie!

Z gruszami trzeba uważać. Nawet te ozdobne podatne są na rdzę gruszy. Choroba bardzo się rozpowszechniła z uwagi na sadzenie wszelkiej maści jałowców.

Ok, znalazłam najwcześniejszą fotkę, choć marną, bo na szybko pstrykałam małego, a nie drzewko To był kwiecień 2015, zaraz po posadzeniu. Była jakoś mniej więcej mojego wzrostu, czyli 160-170 cm.

A tu teraz (dla odniesienia, płot ma 180 cm):

Elizabeth to piękna duża magnolia, rośnie do ok. 8 metrów wysokości i kilka szerokości. Czy nie zasłoni Ci słońca? Rośnie szybko, co Iza dzisiaj pokazała.
Niedobrze, że wykopałaś rozplenicę, to nie jest już pora na ruszanie traw. A w tym układzie to ja bym amanogawę usytuowała bliżej brzoskwini, na granicy tej trzcinowej maty i kratki, z tyłu rabaty.

Asia, czy chodzi o mniej więcej taki efekt? Amanogawa na brązowo.

A ja już zdążyłam wysadzić rozplenicę
I hortensję też muszę przesadzić - tę środkową. Czy ją wsadzić na miejsce rozplenicy?

Helen, tak patrzę na te zdjęcia, i patrzę...
O ile magnolia zasłaniająca dom sąsiada jak najbardziej na tak, to ta amanogawa taka samotna jakoś mi się nie widzi.
przysunęłabym ją bliżej katalpy, żeby stworzyły razem duet - jak już podrosną.
Myślę, że dosłownie 1 metr w lewo wystarczy.