Kochane dziękuję, za Wasze wiadomości. Szczerze to jakoś tak miło mi się zrobiło jak zobaczyłam, że w moim wątku są jakieś wpisy.
Oj nie było mnie tydzień. Pracując z domu, odrabiając z dziećmi lekcje, gotując i ogarniając dom brakuje czasu dla siebie. Po całym dniu na wysokich obrotach padam.
Mam małe dzieciaczki a i tak przejście przez materiał plus zrobienie swojej pracy, zajęcie się domem sprawia, że nie mogę zająć się tym co sprawia mi przyjemność.
Jak dojeżdżałam do pracy to fakt musiałam wstawać o 4.30 ale przynajmniej o 16.30 byłam już w domu z dziećmi i był czas dla rodziny i siebie.
A teraz poplątanie z pomieszaniem. Zaciera się granica między pracą a czasem wolnym...
Dobija mnie ta izolacja to, że nie mogę w weekend czy na święta odwiedzić rodziców, bo moja mama z cukrzycą i nadciśnieniem. Nie chcę narażać rodziców dlatego ich nie odwiedzam z drugiej strony człowiek w obliczu tego wszystkiego chciałby spędzić tym bardziej dużo czasu razem, bo nie wiadomo co będzie... Ten strach o zdrowie bliskich o pracę dobija.
Dobrze, że idzie weekend.
W poprzednie wolne dni obsadziliśmy wszystkie parapety. W ten weekend mąż będzie zajmować się elektryką a ja będę zakładać siatkę na ściany tam gdzie mamy hydraulikę i zaciągać zaprawą.
Mam nadzieję, że w niedzielę zabiorę się nareszcie za zdejmowanie darni. Wiem, że to głupio zabrzmi ale ja tam lubię kopać łopatą. Jakoś mnie to strasznie relaksuje. Mój mąż się już temu poddał i jak trzeba kopać to już ze mną nie walczy i nie wyrywa na siłę z rąk łopaty
Wcześniej oczywiście było dużo walki, no bo nie może być tak, że kobieta kopie a nie facet
Powojniki i borówki dzięki okrywaniu przetrwały przymrozki co bardzo cieszy i dodaje energii do dalszego działania.
Uaktualniłam plan działki, znalazłam miejsce na kompostownik. Zmieniłam trochę wielkości rabat. Gdybyście miały pomysły na nasadzenia to dajcie znać.
Aktualnie malujemy kompostownik, który wykonał mi Tata zimą - jest piękny
