Ja dam radę, i z czasem, i z siłami . Gorzej z czasem eMa, bo to on ma wykopać to oczko . No cóż, najwyżej mu „zagrożę”, że poproszę o to któregoś z sąsiadów .

Magda, to przegwizdane mamy z Tarcią. Na naszych suchych, kwaśnych piaskach przebiśniegi nie mają szans. Szkoda się napalać.

Tarcia ale pod brzozami też będzie sucho bo brzozy to pijusy.
W donicach by mi się nie chciało. A co z nimi zimą? Już chyba za leniwa jestem na taką walkę

Magda, to przegwizdane mamy z Tarcią. Na naszych suchych, kwaśnych piaskach przebiśniegi nie mają szans. Szkoda się napalać.

Tarcia ale pod brzozami też będzie sucho bo brzozy to pijusy.
W donicach by mi się nie chciało. A co z nimi zimą? Już chyba za leniwa jestem na taką walkę

Mirka, a może brzozy? Kupione od razu większe?
Zmieniające się okoliczności zewnętrznego krajobrazu zmuszają nas niestety do wydatków, których nie zamierzamy ponosić... Mocno irytujące... Ja z kolei muszę w szczelne ogrodzenie zainwestować, choć wolę siatkę. Ech...

Ta ścieżka z brzozami jest cudowna , szczególnie na drugim pinie.
Przypomniało mi się, że już kiedyś Asia (Margarytka) proponowała te brzozy do mojego ogrodu, ale wtedy odrzuciłam ten pomysł. W każdym razie nie byłam przekonana. Ale teraz muszę przyznać, że ciekawie to może wyglądać.
Haniu, pamietam też, że kiedyś napisałaś, że każdy pomysł (o ile nie jestem czegoś pewna w 100%) musi odleżeć. Też miałaś rację .

Łąka cudnie się prezentowała w tamtym roku brzozy z narcyzami, bomba Jest czasami niestety tak, że za dużo się nawarstwia ze wszystkich dziedzin naszego życia i dostajemy ostro po tyłku... ale trzeba wstać i się nie poddawać. Może tak jak pisze Hania warto odpuścić przynajmniej na chwilę, żeby się spokojnie pozbierać... buziaki