Bożenko! Dziękuję bardzo za tak miłe stwierdzenie. Przypomniałaś mi czasy liceum, kiedy profesor od rosyjskiego (tak, to były te czasy, kiedy wszyscy uczyli się rosyjskiego, a nasz wychowawca powtarzał nam, że lepiej znać język wroga niż przyjaciela), nazywał mnie Alicja z krainy moczarów.