pestka56 napisał(a)

U mnie blokowały prace ogrodowe moce przerobowe. Wtedy oboje pracowaliśmy i to bardzo dużo. Ja wracałam do domu o 24, a wyjeżdżałam max o 9. Tylko w weekendy zajmowaliśmy się domem i ogrodem. Zaczęliśmy więc porządkować te części, które były najdalej od domu i po woli krok po kroku przybliżaliśmy się do domu. Wtedy nie miałam pomysłu na cały ogród.
Gdybym teraz miała tę sytuację, to narysowałabym projekt, a potem w częściach możliwych do ogarnięcia wyznaczyłabym rabaty i ścieżki. Na pewno okazałoby się, że to co myślisz, że ciebie blokuje może poczekać na „pana od robienia”, a ty możesz działać poza zarezerwowanymi dla niego obszarami.
To tak z mojego doświadczenia bo nadal omijam w ogrodzie miejsca, gdzie z różnych powodów nie mogę zrealizować zamierzeń.

Rzeczywiscie nie mieliscie łatwo. Ja plan mam, nawet dosc dobrze rozrysowany. Luby nie ogródkowy. Areał spory więc ciężko samej udzwignąć. No i nie do konca równy więc pomoc sprzetu ciężkiego jest ważna. Ehhh już listopad, pogoda bardzo ciężka, dni krótkie. poczekam jeszcze chwilę i a nóż pan się zjawi, da radę wjechać sprzętem i trochę zrobi.... a jak nie... to zacznę jak mówisz -część po części.

daszum napisał(a)

Czuję tą energię i zapał.
Domek super, przy takiej masie pomysłów ogród też będzie piękny.


Tak na marginesie.
Moja Mama pochodziła z okolic Pińczowa, spędzałam u Babci wszystkie wakacje.
Piękna okolica

fajne okolice zaiste tez lubie tam bywac...na chwile, na wakacje

Nam nikt naszego ugoru nie chciał ani zaorać, ani przejechać talerzówką, bo tyle kamieni było w ziemi. Stąd eM nie miał wyjścia. W sumie 2-krotnie osobiście przekopał szpadlem i rozdrobnił elektryczną glebogryzarką te nasze 2000m2 (minus dom). Nasz ogród nie jest wypoziomowany równiutko. Tak wyszło A od kilku lat ja robiąc nowe rabaty podwyższam je nieco tak by trawy ozdobne tylko troszkę miały korzenie poniżej poziomu gruntu. Trochę dlatego, że mniejsze rabaty powstają metodą no dig, czyli kartony na murawę i na nie sypię dobrą ziemię. A trochę dlatego, że nie przepadam za płaskimi ogrodami.

Kasia, zastanawia mnie od jakiegoś czasu, czy metoda no dig zawsze jest dobra? Kojarzy mi się jako metoda dla cierpliwych… Zastanawiam się, ile musiałabym np. ulepszać ziemię (w moim przypadku glina) jakimś wysiewaniem, ściółkowaniem, żeby uzyskać wystarczającą warstwę, żeby posadzone tam rośliny się nie męczyły?

Asiu Rojodziejowa, moje rabaty też robię metodą no dig. Jedynie 2 pierwsze robiłam klasycznie ściągając darnię i przekopując. Wtedy jeszcze niewiele wiedziałam na tematy ogrodowe.

Jest to metoda niewątpliwie dla cierpliwych. Za to mało męcząca, a to dla moich pleców najlepsze. Mam ziemię gliniastą i dzięki no dig ją również ulepszam, spulchniam.

Napiszę jak postępowałam w przypadku ostatniej rabaty. Jesienią zeszłego roku ścięłam nisko trawnik, położyłam karton, przysypałam kompostem własnym i z kompostowni. Położyłam na to cienką, brązową włókninę, aby koty nie zrobiły tam sobie toalety. W sumie mogłam sadzić już wiosną, ale nie spieszyło mi się, więc wysiałam gorczycę. Potem ją ścięłam, zielone zaniosłam do kompostownika. Wysiałam facelię. Po jej ścięciu zostawiłam ją na rabacie i położyłam znów włókninę, aby facelia się szybciej przerobiła. Teraz posadziłam na tej rabacie róże i pierwsze wyhodowane z nasionka byliny. Część zamulczowałam już nieprzerobionymi resztkami z kompostownika. Część jeszcze muszę zamulczować. W przyszłym tygodniu ma być przyjemniej i wtedy się za to zabiorę.

Podobnie robiłam rabatę przedostatnią, tą na której rośnie heptacodium. Tylko tą zrobiłam szybciej, jesienią karton i kompost, a rośliny sadziłam już wiosną.

Jestem w tej szczęśliwej sytuacji, ze 4 km od mojego ogrodu mam znajomego, który ofiarował mi do wykorzystania cały swój kompost tj. pryzmę o wysokości 1,2 m, szerokości jakieś 3,0 m i długości około 7 m. Mam więc sporą bazę Korzystam też z wiórów tartacznych, które są bardzo, ale to bardzo tanie.
Moje warstwy na rabatach no dig (murawa skoszona prawie do zera) to kolejno: gruby karton, wióry, ziemia kompostowa zmieszana z moją rodzimą gliniastą. W sumie po uleżeniu się powstaje góreczka jakieś 25-30 cm wysokości.
Do tych najcierpliwszych ogrodników się nie zaliczam i w zasadzie mogę niemal od razu obsadzać te moje „nodigi”. W praktyce zawsze jednak trochę czasu mija zanim nazbieram roślin do obsadzenia. Ostatnio trwało to około pół roku.

Dzięki pestka i Ewa za porady.

No dig też zgłębiałam już ze 2 lata, na pewno nie aż tak głęboko jak Wy, ale trochę filmów Charles'a Dowding'a obejrzałam. Poniekąd próbowałam u sibie - tektury i na to sporo kupionego kompostu. Ale problem pojawił się taki że ten kompost jest mega suchy - tzn latem nawet jak popadało to on był suchutki i to co było tylko w nim, bez zmieszanej z ziemia zastaną to szybko mi padało. Może coś jest nie tak z tym kompostem?

Dzięki dziewczyny. Jeszcze się cierpliwości nie nauczyłam, ale może kiedyś i na to przyjdzie pora

Rojodziejowa napisał(a)

Dzięki dziewczyny. Jeszcze się cierpliwości nie nauczyłam, ale może kiedyś i na to przyjdzie pora

haha... też ciągle ćwiczę [nie z własnej woli] i kurna chyba po raz n-ty klasę muszę powtórzyć

Akurat w mikołaja paczuszka przyszła. Nie wiem czemu, ale miałam nadzieję, że będzie na tyle dyskretna ze luby nie zauważy. Ale aż zadzwonił jak ją "odebrał". No ale, palety akurat się przydadzą na kompostownik.

100 buków zielonych, zwykłych.
20 Pennisetum alopecuroides f. viridescens