Eliso, odpowiedziałam Ci w Twoim wątku

Dziękuję, dziękuję....

Dzień dobry bardzo! Pomyślności wszelakich moim ulubionym ogrodniczkom i ogrodnikom ślę z rana Ostatnio przerwałam odcinek w tak bezpardonowy sposób, czas tą niegodziwość naprawić Zacznijmy od małej dawki magii:
02.01.2022 za stodołą, przy brzozowym lasku, oczom naszym ukazał się taki oto obrazek (nigdy wcześniej i nigdy później, jak dotąd, tak duże stado złożone z samych rogaczy się u nas nie pojawiło, widok zapierał nam dech):

Ale do stycznia na razie wracać myślami więcej nie pragnę (brrrr!), wolę przeskoczyć do 29.05.2022, kiedy wszystko było piękne, soczyste i zielone:

W końcu posadziłam pod drzewami w sadzie trzymane zbyt długo w rozsadniku aksamitki, na razie wyglądają licho, ale później dadzą niezłe show, wybaczyły mi moją opieszałość



W skrzyniach powoli się zagęszcza:



Na łączce pierwsze maki i naparstnice zaczynają swój taniec przy muzyce i śpiewie wiatru:

Tworzę wybitne palisadowe zabezpieczenie, żeby chronić malutkie siewki floksów i szałwii przed jednym takim łapserdakiem:



Dokładnie tymże jegomościem, co to ryje w moich rabatach i korę przerzuca z zawziętością godną małego dzika Tutaj uchwycony prawie na gorącym uczynku:

Trochę więcej kolorków (nie patrzcie na oblepiony bobołakami kijek wspierający drzewka- właśnie na niego spojrzałyście, prawda? ):



Podarowany przez koleżankę orlik zaczyna pokazywac się od najlepszej strony:



Moja eks-różanka dereniówka też nabiera wiatru w żagle ( w tym roku ostatecznie przegnałam kostrzewę z tej rabaty i przesunęłam cyprysiki na przód, dając im trochę przestrzeni i oddechu):

W foliaku czeka na mnie jeszcze sporo rozsad, w tym werbeny patagońskie, które dosadzę pod kloniki dla jesiennego koloru:



"Wasza pomidorowość" w jeszcze zielonym wydaniu:

Nie samymi pomidorami wszak człek żyje (chociaż prawdopodobnie ja mogłabym ). Wymarzyłam sobie prywatną kwiaciarnię i oto jej zalążki oraz trochę warzywek, w tym buraczki na pyszny zakwasik, którym raczyliśmy się przez pół zimy:

Niskie skrzynki się sprawdzają, już niedługo wysiewana i trzymana pod lampami naparstnica pokaże, na co ją stać:



Pod cukiniowate dałam agrotkaninę, syzyfowe prace przy pieleniu to nie jest moje ulubione zajęcie Mamy w okolicy dużo czarnego bzu, uwielbiamy naleśniki z jego kwiatów, a już kwiatowy sok z cytrynką to czysta poezja