Na sumaku usiadł dzięcioł zwabiony słoniną.
Ale co to? Sikorka pilnuje miejscówki i mówi doń ze srogą miną:
"Panie dzięciole, zajęta stołówka. Leć pan szukać innej.
W tym ogrodzie my rządzimy, a nas przegonić trudno."



Przebiera dzięcioł nogami. Głodny. Słonina kusi.
Drobnymi kroczkami przysunął się bliżej lecz udaje, że wcale jeść nie musi.



"Dosięgnę już stąd? Sikorka nie patrzy. Spróbuję coś chwycić dziobem."
"Nie wyszło, niestety. Sikorka jest czujna, już łypie na me piruety."



"Nic po sobie nie dam poznać, że ja tu dla tej słoninki.
Popatrzę się w prawo, może nie zauważy mojej chytrej minki".



Lecz ile można robić podchody, gdy w brzuchu burczy i skręca!
Trzepnął skrzydłami, narobił łomotu. Uciekła sikorka maleńka



I tak to ucztę sobie zrobił dzięcioł co siadł na sumaku.
Przegonił słabszego, oskubał słoninę i na noc poleciał do parku.

Zdjęcia nie najlepsze, bo mgła i tło brzydkie, ale nie mogłam się powstrzymać jak zobaczyłam w tym opowiastkę. Jakaś radosna twórczość mnie wczoraj w nocy dopadła

świetnie-agniecho ...brawo

Agnieszko, pierwsze koty za płoty... rób zdjęcia, pisz wiersze, a my będziemy czytać i oglądać. Gratulacje, fajna bajka

Ja już Agę chwaliłam w jej wątku ale jeszcze raz też mogę. fajnie wyszło.

W kazdym karmniku ruch u mnie wielki
pchają się do nich dzwońce ,wróbelki
są i bogatki, są też modraszki
i jeszcze inne przeróżne ptaszki.



Kos chętnie z ziemi resztki wyjada
lub na gałęzi przy jabłku siada





a kwiczoł nie pcha się do butelki
bo jest za ciężki no i za wielki.

Dla większych ptaków w moim ogrodzie
na pieniek sypię ziarenka co dzień



lecz dziś dosypac im zapomniałam
bo wnuki w gościach u siebie miałam.
Nagle spojrzałam chyłkiem w okienko
i aż w kolanach poczułam miękko.
Do butli nowe ptaki sie pchały
bo z pieńka ziarnka już pozjadały.
Patrzę przy butli sikorka siedzi
i nad nauką bardzo sie biedzi
bo chce nauczyc dzis grubodzioba
jak z tej butelki ziarenka dziobac.



Siadła i sama mu pokazuje
jak się z butelki ziarnka wyjmuje:
Trzeba nogami stac na podstawie
a dziobem dziury dosięgniesz prawie.

Powyjmuj z dziury dziobem ziarenka
i o nic tutaj już sie nie lękaj.
Grubodziób słucha nauk w pokorze
ale poradzic sobie nie może



nogi postawił juz poraz któryś
a dziobem sięga powyżej dziury.