Powinniśmy brać przykład z tych roślinek, co roku jesień je sponiewiera, a one z wiosną wstają do życia!
Witam Ewo! Miło,że zajrzałaś, chociaż teraz mój ogródek to już uśpiony prawie.
Jutro może wybiorę się, żeby kąty z liści opróżnić.
Odwzajemniam pozdrowienia.

Ewo, tym bardziej miło! Chociażby dlatego, że ogród mój skromny w porównaniu z Twoim zdecydowanie przegrywa. Ale wsiąkłam tu powyżej uszu, i dzielę się tym co wiem, czego doświadczyłam. I z czym mam kłopoty.
No i mimo skromności nasadzeń i powierzchni watek o nim ma powodzenie. Aż dziwne!
Serdeczności zostawiam, i jedno z ostatnich ogródkowych zdjęć.

Ewo, komplementy nie zasłużone, ale przyjmuję, bo miło się czyta!
Wszystkiego najlepszego!

Ewuniu, ja całe życie dla innych, to teraz czegoś dla siebie jakoś nie umiem przyjąć z wypiętą klatką.
Taka jestem.