Doskonale przycięty!

Filipie, Janino, Danusiu, Debro, bardzo mnie cieszy, że podzielacie moje zdanie na temat "trawnika" w naturalnym ogrodzie.
A propos indywidualnego podejścia do urządzania ogrodów:
Dzisiaj usłyszałam w jakimś programie telewizyjnym stwierdzenie, że człowiek nie powinien być cieniem dla drugiego człowieka i powielaczem, lepiej postawić na indywidualność (jakoś tak to brzmiało). Bardzo mi się to zdanie spodobało, dodałabym jeszcze do tego, że ogólne zasady są cenną wskazówką, ale trzeba je umieć przefiltrować i przetransferować dla siebie.

Serdecznie Was pozdrawiam

Dziekuję Debro, że to zauważyłaś. Tak jest w istocie w moim odczuciu, cieszę się, że Ty też się do tego skłaniasz. Moim zdaniem najpiękniejsze w ogrodach jest to, że każdy z nich jest inny; gdyby były jednakowe, byłyby nudne. Podobają mi się różne style ogrodowe, zarówno te poukładane, pod linijkę, jak też i bardziej swobodne, czy nawet dzikie - każdy z nich ma swój urok. Ważne, żeby były dopasowane do architektury domu i otoczenia, do miejsca, w którym się znajdują. Dwóch rzeczy tylko w ogrodach nie znoszę, a często spotykam to na wsiach (i nie tylko): sztuczne kwiaty powsadzane na rabaty i udające "żywe" oraz kiczowate ozdoby ogrodowe typu gipsowe kolorowe krasnale... no cóż, każdy ma swój gust...