Mój jeszcze z tynkami z lat 50-tych i moimi "artystycznymi" malunkami z dzieciństwa

Ja chyba nie mam. Na pasterkę też przez wiele lat chodziłam, sporo było takich, że pod butami skrzypiał śnieg, a mróz szczypał w noc - tyle się pozmieniało, nawet pogoda, coś co kiedyś było prawie pewne na święta.
A 9 lat temu o 23:55 w Wigilię moja przyjaciółka urodziła córkę, w kościele telefon mi wibrował, smsy przychodziły i tą euforię po ich przeczytaniu pewnie będę pamiętać zawsze

też właśnie myślałam nad tym, że chyba stęskniłam się za pasterką

ja uwielbiam jak już wszystko posprzątane, porobione i dopiero choinkę się ubiera, ale niestety nie da rady tak teraz zrobić, wszystko pędzi jak szalone, nie ma czasu na nic i czasami mam wyrzuty, że nie przekazuję córce tego co powinnam

Ja się często szarpie i bije z myślami czy oby czegoś nie zaniedbuje w tej ciąglej gonitwie a wiemy przecież co najważniejsze . Za dużo w życiu ozdobników nad którymi się pochylamy tracąc czas......a może nie ...... spokój ducha to wymiernik tego czy czujemy się dobrze czy cos nas ugniata

oto jest pytanie!
tez sie nad tym zastanawim

ooo to chętnie pooglądam Twoja twórczość

Postawiłaś dobre pytanie
Niestety odeszłam od bożonarodzeniowych rytuałów, może trochę na własną prośbę, z wygody. Okna nie rzadko mam dopiero po świętach bo był czas, prezent wybieram sobie sama bo mąż nie wie co kupić, na pasterce nie byłam całe lata bo zawsze małe dziecko którego nie ma z kim zostawić. Niby święta ale problemy wciąż prozaiczne. Przyznaję że brakuje mi świąt na które się czeka.

Nigdy w życiu

Postawiłaś dobre pytanie
Niestety odeszłam od bożonarodzeniowych rytuałów, może trochę na własną prośbę, z wygody. Okna nie rzadko mam dopiero po świętach bo był czas, prezent wybieram sobie sama bo mąż nie wie co kupić, na pasterce nie byłam całe lata bo zawsze małe dziecko którego nie ma z kim zostawić. Niby święta ale problemy wciąż prozaiczne. Przyznaję że brakuje mi świąt na które się czeka.