Super fotorelacja!
To jest to, co tygryski lubią najbardziej

Ronin zawiesiłam się dziś w pracy na Twoich opisach i zdjęciach.

Cudna podróż. Zazdraszczam normalnie.

Dzięki, że się dzielisz z nami.

ronin napisał(a)

Bardzo mi się podobają te drzewa. Nie wiem niestety co to jest.

A może sekwoje?

Ciekawa podróż i piękne zdjęcia
Porządek bije po oczach !!! Wszystko przycięte, dociete, poskładane i na swoim miejscu. To robi wrażenie !
Dzięki za wspaniałą, wirtualną wycieczkę

Michał cudowną podróż odbyłam dzięki Tobie. Nie dosć, że zdjęcia doskonałe to jeszcze Twoje opisy i wyjaśnienia są nieocenione. To kraj zupełnie mi obcy o zupełnie innej kulturze. Fascynujący ale i za razem niepokojący. Nie wiem czemu ale mam takie wrażenie, że w tym poukładanym, zadbanym miejscu jest jakiś niepokój.
Strasznie fajnie sie to czyta i ogląda Czekam z niecierpliwościa na więcej

ronin napisał(a)

Bardzo mi się podobają te drzewa. Nie wiem niestety co to jest.

Witam!
Odwiedziłeś cudowne klimatyczne miejsce. Nie pojawiające się na szlakach ludzi zwiedzających Japonię.
Drzewa na zdjęciach (tych z Kōyasan) to kilkusetletnie cedry.
Pozdrawiam bardzo serdecznie i czekam na kolejne zdjęcia.

I co dalej?

Justyna napisał(a)

I co dalej?

No właśnie Ronin?
Narobiłeś nam apetytu

Korzystając dalej z naszej bazy wypadowej w Osace, pojechaliśmy do Kioto. Kioto to dawna stolica Japonii, a obecnie jej kulturalne centrum. Był to jedyny punkt podróży, który uznałem za obowiązkowy. Reszta była mi w sumie obojętna.

Przyznam, że jadąc tam wyobrażałem sobie, że to miasto będzie wyglądało trochę jak te kilkaset lat temu, spokojne, tradycyjne. No ale takie nie jest. Jest bardzo nowoczesne, a właściwie jest to połączenie nowoczesności z tradycją, historią i dawną kulturą Japonii.

Pierwszym miejscem, które zobaczyliśmy to słynny Złoty Pawilon Kinkakuji. Nazwa jest tu bardzo na miejscu bo cała świątynia jest pokrywa złotem.

Nie widać tego za bardzo na zdjęciach, ale były tam tłumy zwiedzających. Po obejściu całej świątyni skorzystaliśmy z okazji, żeby napić się zielonej herbaty. Razem z ciasteczkiem



Jak ktoś nigdy nie pił prawdziwej zielonej herbaty, to jest bardzo podobna go takiego polskiego bajorka i pachnie glonami Ale jest bardzo dobra, ja osobiście bardzo zasmakowałem.

A tutaj źródełko, z którego pobierana jest woda na herbatę.