Witam Natalio ,u Ciebie roślinki masz już spore ,podoba mi się ,ta róża i lawenda przy tarasie podobnie przy tarasową skarpę obsadziłam u siebie ,róże ,lawenda i trawki.Ten Aster (Marcinek )daj na tył a na jego miejsce możesz też astra ale niskiego .pozdrawiam i będę wpadać ,bo lubię ogrody dla ludzi i dla zwierząt.

Aganiu, dziękuję. Cudne zierzaki, takie piękne. Moje prezentują swą urodę w wątku zoologicznym.
Katkak, witaj. Bardzo miło mi Cię gościć.
Marzenko, zapraszam do odwiedzin
Zaskoczyła mnie ilość zebranych komplementów Bardzo za nie dziękuję, jest mi bardzo miło. Nie spodziewałam się że mój kawałek rabatki zyska uznanie.
Aganiu - tujki pod siatką są właśnie po to żeby robić tło, zwłaszcza zimą. Teraz ja tła nie potrzebuję i nie chcę - za płotem mam konie, uwielbiam na nie patrzeć. Ale zimą, jak cała ta rabata zamiera, było nieciekawie, zwłaszcza w porównaniu z tą iglakową, która jest kolorowa przez cały rok.
Aster z przodu jest do przesadzenia - on miał być białym floksem. Się zdziwiłam
Obok tego astra jest świerk srebrny. Tak na środku, tuż obok przejścia. Pisałam o nim wyżej. Jak sądzicie, zostawić go w tym miejscu?

renatamama3 napisał(a)

Witam Natalio ,u Ciebie roślinki masz już spore ,podoba mi się ,ta róża i lawenda przy tarasie podobnie przy tarasową skarpę obsadziłam u siebie ,róże ,lawenda i trawki.Ten Aster (Marcinek )daj na tył a na jego miejsce możesz też astra ale niskiego .pozdrawiam i będę wpadać ,bo lubię ogrody dla ludzi i dla zwierząt.

Witaj
Ja między te róże okrywowe sadzę co roku sadzonki niebieskiej lobielii. Cudnie wygląda to połączenie.

Katkak, ja mam syna i córkę.
Oboje już ogrodowo zakręceni. Córka zawsze jedzie ze mną do ogrodnika i wybiera sobie jakąś roślinkę, jaką chce. A potem sadzi. Gdzie chce. Ma już trochę tych roślinek. Dwa lata temu na dzień dziecka zażyczyła sobie różę w doniczce. Dostała, miniaturkową. Teraz jest to najpiękniejsza róża w moim ogrodzie, żadna inna tak cudownie nie kwitnie. Wiosną wypatruje pierwszych kwiatów. Dobry początek, zwłaszcza ze ma 6 lat.
Synek upodobał sobie podlewanie moich rabat. Nie, nie konewką. Poza tym bardzo lubi oglądać kwiaty, autentycznie wzbudzają w nim zachwyt.
Miałam dla Was kilka zjęć, i zagadkę botaniczną. Ale nie zgrałam zję. Może jutro mi się to uda.

Zazdroszczę dzieciaczków. Mój syn jak mial lat naście stwierdził,, zaasfaltuj ten plac i daj mi spokój z koszeniem". Synuś a gdzie dam roślinki pytam, a on,, doniczki se postaw". Córcia zaś twierdzi że paznokcie się jej w ziemi niszczą. Pozdrawiam.

Nie ma co zazdrościć. Podejrzewam że za te parę lat przeżyję podobne zderzenie z rzeczywistością i antyogrodniczymi zainteresowaniami moich dzieci. Wykorzystuję więc sytuacjię puki mogę.
Chociaż ja jako dzieco i nastolatka całe wakacje spędzałam w rabacie mojej mamy - założyła gigantyczny ogród(ponad hektar), bez większego ładu i składu a plewienie zrzuciła na córkę. Nienawidziłam tego. Co skończyłam plewienie, to trzeba było zaczynać od początku. Jeszcze w mięzyczasie zbiór i przerób czarnej porzeczki (50 krzaków). Fajne miałam wakacje.
Dziw, że na tej swojej ziemi udało mi się polubić grzebanie w ziemi.
Nawet warzywniak mam.

No podziwiam. Ja pracowałam na gospodarstwie i też był okres kiedy chciałam mieszkać w blokach, i ziemię mieć tylko w doniczkach .

Jak to się człowiekowi zmienia na stare lata
Co ciekawe mama po moim wyjeździe zmieniła większą część ogrodu na park i zlikwitowała wszystkie rabaty. Zostawiła tylko drzewa i duże krzewy. Tam tylko kosi wynajęty robotnik.
Zlikwidowała też plantację porzeczek do zera (nad czym boleję, bo owoce dla dzieci muszę kupować, zanim moje urosną)
No i okazało się że bez prasowania calutkiej garderoby da się żyć

Swoją drogą strasznie jestem szczęśliwa, że mam ten ogród, że mnie tak cieszy, staram się przekuć to w wielką pasję. Pasję w miarę dostępną, bo finansowo u nas kiepściutko. To boli, kiedy nie można sobie pozwolić na żadną przyjemność, a tu przyjemności mam ile tylko chcę i za darmo.
Mężu też się odnalazł - realizuje moje zwariowane pomysły, już nie grymasi, tylko zastanawia się jak wdrożyć je w życie. Bo ładnie wygląda to co wymyśliłam, drewutnia, spawane ogrodzenie, kamienna ścieżka. Jeszcze potrzebuję pergolę na taras (też kutą), murek z cegły, wieszaki do skrzynek na okna. Pomysłów mam na 100 lat , jeśli dalej będziemy tak finansowo stać
Muszę przenieść warzywniak, zlikwidować wierzbowy szałas dzieci, w części obecnego warzywniaka zrobić zaciszny zakątek z tarasem i grilowędzarnią, rabatę z boku domu, przedogródek.
Zwariowałam, kopnijcie mnie mocno żeby mi wybić te pomysły z głowy.
Po powrocie z pracy mam raptem dwie godziny czasu do położenia dzieci spać, na wszystkie obowiązki i na realizację tego planu.

Dlaczego chcesz kopniaka. Realizuj. Pomysły super. Zwolnij tylko troszkę i nie chciej wszystkiego na raz. Ogród robi się latami. No chyba że ma się zasobny portwel. Dzisiaj ten warunek spełnia niewiele osób. Rób więc swoje, ale nie zrażaj się. Powodzenia, wszystko się uda .

Doła mam trochę od jakiegoś czasu.
Mam pomysły ale w tym roku nie kupiłam ani jednej rośliny. Nie zmieniłam ani jednego kawałka ziemi.
Chciałabym wsadzić tę śliwę, tak jak Danusia proponowała, ale wiąże się to z przesadzeniem w inne miejsce krzewuszki. Za rok będzie za duża.
Miejsce na nią mogłoby być w miejscu obecnego warzywniaka, podobnie jak innych liściastych krzaków, które niefrasobiliwie wsadziłam do rabaty. Już są wielkie, mimo że dwa lata temu wsadziłam patyki do ukorzenienia. Nie wiem jakim cudem.
Z drugiej strony nie za bardzo chce mi się cokolwiek ruszać, bo nie mam odpowiedniej ilości roślin. Jedną rabatę mam już taką nieudaną - rok temu było ok, w tym roku niektóre przemarzły, innym pomógł teściu z kosiarką. Nawet nie plewiłam zbytnio - nie miałam ochoty tam zaglądać. Bardziej powinnam się nią zająć, ale nie mam co tam wsadzić.