Na małą drewnianą deseczkę do krojenia, którą można będzie powiesić na ścianie

Jeden rh Alfred, a drugi Bernstein. Róża nn, w każdym razie rabatowa, w ślicznym rózowym kolorku.

No też dobry pomysł!

Wiesz dlaczego ja nie wyrzucam metalowych puszek po cukierasach, ciastkach, flakoników, ozdobnych buteleczek, talerzy o ciekawych kształtach a nawet starych żarówek?
Bo z każdej z tych rzeczy można zrobić coś ciekawego.
Ilekroć odkładam coś do magazynku zawsze przypomina mi się historia pewnej kobiety o imieniu Wiktoria.

Kiedy jeszcze mieszkałam na starym mieszkaniu miałam taką sąsiadkę która tak wszystko zbierała. Miała zawalone mieszkanie po sufit wszystkim co udało jej się znaleźć. Nie wiem ile lat to trwało ale uzbierała tego tyle, że od drzwi wejściowych była tylko wąska ścieżka prowadząca w głąb mieszkania. Kiedy zaniepokojeni sąsiedzi zaalarmowali władzę że z mieszkania wydobywa się brzydki zapach, okazało się że kobieta zmarła, została znaleziona w pozycji stojącej bo nie miała się gdzie przewrócić.
Smutne....
Ale zastanawiam się nad tym czy mnie nie dopada ta sama choroba co Wiktoryjkę.

Wytnij słabe pędy, rachityczne i suche u nasady.

Następnie przytnij na 5-6 oczek mocne pędy. 5 oczek te cieńsze, 6 oczek te najmocniejsze.

Pozwoli to wytworzyć róży więcej pędów na dole. Będzie równomierny, gęsty krzew a nie golec na dole.

W następnych latach tnij wysoko, na 80 cm, metr. Możesz też przyginać pędy w łuk na ścianie. Będzie kwitła bardzo obficie.

Zmienne opinie są dlatego, że rodzaj cięcia zależy od tego, co chcesz (jaki kształt) z tej róży uzyskać. Ja bym zagęściła, a potem prowadziła wyżej w lewo na ścianę.
Ta róża może mieć nawet 3 metry potem. Poziomo wykształci o wiele więcej kwiatów. Ale to jeszcze nie w tym roku. W tym roku zagęszczenie i wzmocnienie róży.