Potwierdzam, ja też lubię liriope dla ich liści

Ten Twój ulubieniec powojnik Ruby to chyba nie wie, że już jest połowa listopada. Wygląda jak w pełni sezonu.
Te koktajlowe pomidorki wciąż wzbudzają mój zachwyt, podobnie jak rabatka z seslerią.
Uściski!

Fairy z rozplenicami wyglądają super . Inne jesienne kadry wręcz zachwycają, dużo zielonego i kwiatów jeszcze masz .

Ojej. Sporo problemów zwaliło Ci się na głowę. Trudny czas i takież dylematy i decyzje. Życzę Ci sił. W tym całym zawirowaniu nie zapomnij o sobie. To bardzo ważne. Kondycja ogarniającego jest równie ważna jak podopiecznego. Trzymaj się cieplutko.
Powojnik powala, a sąsiad chyba jest nieogarem, skoro nie potrafi docenić uroków tego powojnika.

Sporo problemów zdrowotnych w tym roku w naszej rodzinie. Ciągle ktoś w szpitalu
Moje siły powoli wracają, dziękuję. Na stres oprócz ogródka (na który gdzieś tak od lipca nie miałam ochoty) mam jeszcze broń w postaci fotografowania ( to też nie zadziałało) ale stare poczciwe przenoszenie się do świata książek już tak. Polecam np. reportaże Ilony Wiśniewskiej. Historie ludzi zmagającymi się z klimatem i problemami życia codziennego na Grenlandii, Spitsbergenie czy północnej Norwegii. Z miłością do przyrody. Albo piękno bagien Karoliny Północnej w "Gdzie śpiewają raki" Delii Owens.
Co do sąsiada to dbając o dobrostan mój nic nie napiszę.
Buziaki Haniu

Uwielbiam książki Ilony Wiśniewskiej. Przeczytałam wszystkie. Przenoszenie się do świata książek w chwilach największego stresu też mam sprawdzone. Podejrzewam, że stare wypusty Chmielewskiej uratowały mnie przed utratą zmysłów. Na nic bardziej ambitnego nie byłam w stanie się wtedy porwać.
Magara mi poleciła Nino Haratischwili "Ósme życie (dla Brilki)". Zapowiada się smakowicie.
Ściskam gorąco. Oby ten "chudy czas" minął jak najszybciej.

Reniu, czytam o chorobach i tak bardzo rozumiem trud sytuacji... i mocno obejmuję! Nawet ogród jako odskocznia potrafi w takich momentach zawieść, on jest jednak strasznym energożercą i w niektórych momentach daje bezpardonowo znać, co myśli o naszym braku zainteresowania. Jednak to egoistyczny twór, dochodzę do wniosku.
Dobrze, że masz swoją deskę ratunku, ja z kolei w trudnych chwilach idę w sport, ruch, trudno mi czytać.
Nie do końca rozumiem, o co chodzi z S..., ale nie drążę, bo rozumiem, że nie jest to przyjemna sytuacja, skoro nie chcesz o tym nawet myśleć i pisać. Statystycznie każdy ma jakiegoś S. dziwaka, na to wychodzi... Tu z kolei staram się imać żelaznej dyscypliny i sprawie poświęcać jak najmniej uwagi. Widzę, że masz podobnie i słusznie
Pomidorki zachwycają nie mniej niż rabaty i powojniki. Jeszcze raz wzdycham do zacytowanych przez Sylwię Liriope. Że zdjęcie nadzwyczajne, też muszę napisać. Życzę Ci drobnych chociaż chwil wytchnienia. I smaczków pomidorowych i tych w lekturze.
Bardzo cieszy mnie perspektywa zimy. Poczułam coś na kształt zmęczenia sezonem. Konieczna jest zmiana tapety