Zielona napisał(a)

Więcej nie mam Ale mniej też nie. I to też były moje czasy. Ciężkich butów, długich swetrów i takich właśnie różnych muzycznych klimatów.

Ha!

Sebek napisał(a)

Zawsze dziewczyny mogą śpiewać w chórku na ceremonii

No ba!
ps. Mam nadzieje, że już zaczęły próby

Zielona napisał(a)

Jazzy... czy Twój Ślubny tu zagląda?

Oby nie! Tyle pieniędzy poszło na zadrutowanie moich zębów kilka lat temu - szkoda byłoby je stracić

Zielona napisał(a)

Jazzy... czy Twój Ślubny tu zagląda?

Ty też myślisz, że by się wkurzył?

Sebek napisał(a)

Oby nie! Tyle pieniędzy poszło na zadrutowanie moich zębów kilka lat temu - szkoda byłoby je stracić

Hahaha teraz to ja padłam

jazzy napisał(a)

Ty też myślisz, że by się wkurzył?

Jeśli jest choć w połowie tak fajny jak Ty, to mowy nie ma. Pewnie by się świetnie bawił podczas lektury. Ale... nie znam Go, więc lepiej się upewnić. W razie czego wolę nie być na liście tych, które Cię za Sebka wydały

Ja chce być na liście druhen i śpiewać mogę w chórze, bo lubię, chociaż nie umiem

Zielona napisał(a)

Daab był naprawdę popularnym zespołem. Jednym z pierwszych w klimacie delikatnego reggae.

Marta, a co wtedy dawali w Twoim przedszkolu na podwieczorek?

waldek727 napisał(a)

Marta, a co wtedy dawali w Twoim przedszkolu na podwieczorek?

To pamiętam mniej (a może nie chcę pamiętać) niż muzykę, która była wtedy w moim domu. Moi Rodzice to Dzieci Kwiaty. Dzięki Nim i ja szukałam swoich nut. Jedne znalazłam podczas (uwaga!) grania na wiolonczeli, a inne wśród rytmów takich jak wcześniej omawiane, do których chętnie wracam i dziś. I cieszy mnie, że po wszystkich personalnych zmianach i właściwie ciągłemu zawieszeniu, Daab jeszcze kilka lat temu koncertował. Ciekawe, czy dzisiejsze gwiazdy, które pojawiają się nagle, będą tak konsekwentnie trwały przy swojej muzyce. I czy za 20 lat będzie się nuciło ich numery tak, jak "W moim ogrodzie".

Zielona napisał(a)

... Moi Rodzice to Dzieci Kwiaty...

Wow! To musiało być cudowne dorastać w takim domu Ja swoją erę hippisowską wspominam najmilej Eh, to były czasy (mam na myśli m.in. czasy mojego LO) - bez komórek, bez internetu... dużo by mówić