KasiaBawaria napisał(a)

Na mnie ta lampa nie dziala- mam ja codziennie wlaczona po 4-5 godzin gdy pracuje przy kompie. Mam philipsa.Do tego godzinny spacer z psem w poludnie, biegam na biezni.Biore witaminy. I nic.I tylko dlatego nie cierpie zimy, bo zawsze na nia zle reaguje.Ale to dopiero od jakiegos czasu.

Dobrze wiedzieć, że to znowu tylko reklama

KasiaBawaria napisał(a)

Wlasnie sie tak czuje od kilku dni a tu dzieci wymagaja uwagi i jestem z nimi sama. Kazda czynnosc to mega wyczyn. Ledwo trzymam sie na nogach, bo czesto mi sie kreci w glowie i nogi mam jak z kamienia.

Też przechodziłaś covid?

Grudzień - znowu rudy ptaszek w karmniku, od rana wyskubała połowę pojemnika z włoskimi orzeszakmi

Nie wiedziałam, że rudy ptaszek wyjada z głową w dół ciekawe

Ja dopiero teraz z tego zmęczenia pocovidowego wychodzę, a teoretycznie kwarantannę skończyłam 19 października. Bardzo powoli. Nie mogę powiedzieć, że co dzień jest lepiej. Są takie dni, że wydaje się jakby wracało to co Kasia opisała. Na szczęście są przymusy – obiad, koty. Inaczej pewnie nadal leżakowałabym w łóżku, bo mój J jest nadopiekuńczy. Każde wymuszenie na sobie jakiegokolwiek działania pomaga.

Wiewiórów w tym roku „dorobiłam się” 2. Tzn. tak mi się wydaje, bo czasem mam wrażenie, że śmiga mi rude po ogrodzie w 2 miejscach równocześnie

Ale fajny ten rudzielec.

słoneczkiem się dziś cieszyłam

sucho i chłodno - nawet astry i dzielżan zawiązały kotki Cieszę się chwilą