WAW, fajny ten cis jest po "fryzjerze",suuper fryzjerka z ciebie.Ciemierniki i krokusy jeszce cieszą.Piękne są

gogo napisał(a)

Spacer zakończyłam, wiosna i u Ciebie zaczęła gościć, choć nieśmiało.
Na razie oglądaj wcześniejszą u innych, potem my późniejszą u Ciebie
Moje dłonie jeszcze mięciutkie, ale odciski na pewno będą, bo i u mnie jest salon fryzjerski

Zawsze jak tnę iglaki, to w duchu mruczę, że to ostatni raz...ale później jak efekt cięcia mnie zadowala, to mi mruczenie przechodzi...fryzjerstwo jest fajne...

gosika67 napisał(a)

No no zdolniacha z Ciebie, odciski odciskami ale jaki efekt końcowy.

Dzieki... a w doopie z odciskami, najważniejsze że cis zadowolony...

anpi napisał(a)

Dzisiaj i ja mam odciski...nie od cięcia...od łopatologi...

Jak ja już chciałabym coś działać w ogródku...a tu ciągle zimnica wygania do domu, a i rośliny stoją jak zaklęte...

anabuko1 napisał(a)

WAW, fajny ten cis jest po "fryzjerze",suuper fryzjerka z ciebie.Ciemierniki i krokusy jeszce cieszą.Piękne są

No faktycznie, tylko ciemierniki cieszą oko, bo z innymi jestem na bakier...nic nie dzieje się w tym zimnie...

Chciałabym kupić do ogrodu jakieś azalie ale nie znam odpornych gatunków, może ktoś mi poradzi, na co zwracać uwagę. Dotychczas z nimi było mi jakoś nie po drodze...uprzedziłam się do jednej (jedynej którą mam) i nie sadzę więcej...nic, a nic nie chciała rosnąć i łaziłam z nią przesadzając w różne zakątki ogrodu...aż w minionym sezonie, po kolejnym wykopaniu porządnie zajrzałam jej w korzenie...Czegoś takiego nie spotkałam nigdy...Otóż cała bryła korzeniowa była twarda jak skała...sucha i twarda...Namoczyłam ją w wodzie przez całą noc i jakież było moje zdziwienie rano, że struktura tej bryły nie zmieniła się nic. Uznałam, że trzeba przeznaczyć azalię na straty...ale musiałam dociec, co za przyczyna tej skamienialiny...Tłukłam młotkiem, a to dalej było takie samo...użyłam więc siekiery rozcinając bryłę na pół i oczom moim ukazał się normalnie czarny beton...w którym tkwiły końcówki korzeni...Odcięłam wszystkie tarde części tej bryły, wyczyściłam z resztek i posadziłam uwolnioną roślinkę w nowe miejsce...Jesienią wypuściła jeszcze młodziutkie listeczki...teraz tez już coś widać, może uratowałam biedulkę z koszmaru tej "skały".

Mocna sztuka z tej azali skoro tyle przetrwała,to teraz miejmy nadzieję że ci się odwdzięczy wzrostem i kwitnieniem.Ja uwalniając z doniczek rododendrony i azalie cała bryłę korzeniową zbitą w kształt doniczki porozszarpywałam jak tylko mogłam i cięłam nożem,bo palcami nie dało rady.Ale u ciebie ,to nie wiem,w czym azalię posadzili,w betonie? A sadząc ja do gruntu pewnie nie rozluźniałaś korzeni?Bo byś wtedy zobaczyła,chyba że to o potem tak stwardniało?

Aniu, azalia sadzona była jeszcze przed "moim" Ogrodowiskiem, nie wiedziałam wówczas, że trzeba rozluźniać korzenie więc sadziłam tak jak było w doniczce, a przy przesadzaniu wykopywałam z większą bryłą i nie widziałam tego cholernego "betonu". Myślę, że to ziemia torfowa tak stwardniała. Podobają mi się azalie, ale nie wiem jakie gatunki są odporne na nadmorski klimat.

Wpadliśmy w "szał" cięcia brabantów, a oto efekt po fryzjerze...

dostałam poduszeczki z pięknymi tulipanami, mam je w patio...