Mam bardzo dobre wiadomości
od mojego wpisu minęło 5 dni i to był trudny okres dla nas wszystkich,walka o życie naszej Buni. Nie jadłam i nie spałam razem z nią... czuwanie i zaglądanie czy oddycha,karmienie na siłę i sprzątanie...wreszcie od wczoraj widać poprawę,jest bardziej obecna,wstaje,przechadza się,jest z nią kontakt
jeszcze bardzo słaba,wychudła ale mam nadzieję,ze teraz już może być tylko lepiej.Kryzys zażegnany a jutro morfologia która dużo nam powie o jej stanie zdrowia.Niestety jeszcze sama nie je ale to pewnie kwestia czasu.Bardzo się cieszę
wreszcie mogę spokojnie i normalnie funkcjonować,ale ulga...nigdy,przenigdy nie podejrzewałam siebie o takie uczucia w stosunku do kota
Wiem co czujesz bo sama mam 2 koty i kazdą ich chorobę przezywam chyba bardziej niż członka rodziny. Kot nie powie ,że cierpi. Na pocieszenie Ci powiem, że Nasz kocurek tez kiedyś był chory, wyglądało na ciężkie zatrucie, nie jadł, wymiotował itd. Tydzień kroplowek 2 razy dziennie,zastrzyki na wszystko co możliwe bo pewności nie było co mu jest , karmienie łyżeczką siemieniem lnianym, potem gotowanym ryzem...jak z niemowlęciem.I wydobrzał, i żyje i ma się dobrze.Miej nadzieję i walcz! Ściskam mocno
