Pozdrowienia wiosenne Haniu w lutym. Nic nie robię w ogródku bo pogoda zdradliwa i tak jak piszesz o przeziębienie nietrudno. Masz może sposób na budowniczych kopców ? Tej zimy jest wielki "urodzaj".

Mój mąż je wyłapywał i wynosił poza ogród. Zgarniał cały kopiec na inne rabaty, Odsłaniał wejście i czekał, aż kret je zasłaniał. Widząc ruch ziemi bijał łopatę i kreta wyciągał do wiaderka. Ale to metoda żmudna, tylko dla "stoików". Musisz wytrenować psa.
A tak na serio...To nie jeden kret, a cała rodzina, i trudno je się wyprowadza. Do gniazda trzeba wkładać włosy z czesania fryzur. Zamów takie u fryzjera. Ziemia z kretowisk nadaje się na rabaty, pozbieraj i w nory powsadzaj butelki bez dna, ale jak im zrobisz hałas i przeciąg, to może się wyniosą. Ludzie wkładają kostki zapachowe do toalet. Nie próbowałam.

Ps. dżdżownice, tuż pod powierzchnią, zima w odwrocie. I tego się trzymam

Haniu, masz rację...jeszcze wiosna nie u nas, może w cieplejszych rejonach kraju. Chciałoby się wszystko wysprzątać na cacy i już tylko czekać na wiosnę. Mam zawsze dylemat od czego zacząć? Zbigniew Wodecki śpiewał..."zacznij od Bacha" ... no i tak chyba trzeba. Pozdrawiam

Elisko, czyli radzisz koncertowo robotę zaczynać? Tak wygląda, że ją już zaczęłam.
Ale na następną odsłonę rabat, szykuję się gdzieś koło czwartku.
Wczoraj sprzątnęłam to, co najbardziej przeszkadzało. Teraz już pójdzie po kolei, czyli ciurkiem.

Dzięki Haniu za porady. Jakąś metodę wybiorę - ale z łopatą nie będę czyhał na delikwenta.

Czyż nie lepiej, ogrodniku,
chodzić wiosną po trawniku,
niżli zimną, śnieżną porą
zadowalać się swą norą?
Nora własna trochę ciasna,
dzielić musisz ją z rodziną,
i pies tutaj na przyprzążkę.
Stresu czyni ci nawiązkę.
Co innego gdy zaświeci,
promyk, co to z nieba leci,
ty odżywasz niczym mlecz,
futra, czapki-idą precz.
I od rana się sposobisz,
Co i ile jutro zrobisz.
W myślach masz już cały plan,
No bo wiosną jesteś pan!

Wcześnie zaczęłaś sezon ogrodowy. Wspominasz o psie, macie kolejnego?

Słońca Hanuś
u nas wilki nocą chodzą wcześniej lisy tylko było widać ...
wierszyk miło poczytać dziękuję i kwiecie cieszy oczy
buziaczki

Jolu, psa, ni kota nie mamy, Aktualnie do opieki tylko ja. A ja też muszę jeszcze trochę wytrwać.

Haniu - wyłażę ze swej nory
rano i trochę z wieczora.
Kiedy to Bari przebiera nóżkami
a na spacerek przychodzi pora.

Też się nie mogę doczekać ciepełka
bo gnaty po zimie w kiepskim stanie.
Ile jeszcze wiosenek przede mną
to jest na czasie pytanie.