Ponieważ mamy jeszcze karnawał, zostawiam dla Was na dzisiaj wiersz o jeżach mojego ulubionego autora. Proszę Państwa, oto:


Ludwik Jerzy Kern „Dwa jeże"

===========================================
Przyszły do fryzjera dwa jeże.
- Niech nam pan powie, panie fryzjerze,
Jakie się teraz nosi fryzury?
- Hm... jedni się czeszą po prostu do góry,
Drudzy znowu z przedziałkiem,
A inni golą się aż do skóry
I chodzą bez włosów całkiem.
Niektórzy czeszą się jak Włosi...
- A grzywki?
- Grzywki też się nosi.
- A loczki?
- Loczki można także.
- A pukle?
- Nosi się, a jakże.
- A fale?
- Z wolna powracają.
-A baczki?
- Rzadko, lecz bywają.
- A czy na jeża ktoś się czesze?
- O, proszę panów, całe rzesze.
- A pan uważa, że to modne?
- Nie tylko modne, lecz wygodne.
- Więc nas nie trzeba dzisiaj strzyc?
- Moim zdaniem, nic a nic.
- To niech pan chociaż, wie pan, tak z bliska,
Wodą kolońską nas trochę popryska.
- Pf!...Pf!...Pf!...
- Dziękujemy za to spryskanie.
Do widzenia!
- Moje uszanowanie.

Zdjęcia jeży nie mam, ale bratki może też trafiają do fryzjera na pryskanie?

the best

ale ja zostane przy konskim ogonie

Wierszyk o jeżach przesympatyczny (włosy mam krótkie, ale nie na jeża), bratki wiosenne i uśmiechnięte, więc poprawiamy sobie humor. Pozdrawiam i życzę miłej niedzieli.

Fantastyczny wiersz

Dziękuję, wiersz świetny

Jak się Wam podobał wiersz o jeżach, to może na dziękowanie za zaglądanie

wiersz o sarnach? Tym razem mój.

Zimową porą sarny w grupach są.
Nie dla towarzystwa wszakże,
lecz po to by wzajemnie strzec się.
Już prawie każda nosi nadzieję,
w grupie łatwiej przetrzymać zawieje.

Łatwo było w poprzednie zimy,
W miarę ciepło, śnieżnie wcale,
ale ten sezon nie łaskawy,
zasypała zima wszystko w śniegowym szale.
Spod śniegu nie wykopie się trawy.


Jest jeszcze szansa na ogródki przy domach,
czasami jest dojście, i psow nie ma.
Przeskoczyć płotek, potrafią jak nic.
Widać w śniegu gdzie zrobiły "hyc".
No i stołówka dobrze zaopatrzona!

Kompostownik odkryty z codzienną dostawą
oferuje wiele: obierki buraków, owoców,
a czasem się trafi ogórek kiszony na smak,
a potem sałatka z mrożonego szpinaku!
I jeszcze coś się wykopie spod krzaków.

I tak razewm są do kwietnia, a potem się rozdzielają i... rodzą!

Walentynkowo pozdrawiam i życzę morza miłości!

Hanusiu! Wiersz bardzo aktualny, na czasie, szkoda tych dzikich zwierząt, saren, one też pewnie się odzwyczaiły od takiej zimy.
Wierszyk super!
Dzięki za pozdrowienia. Również pozdrawiam walentynkowo!

Haniu, dzięki za piękny wierszyk...Ach...te Twoje zdolności...

Dziękuję za wierszyki