Tę wspaniałą roślinę, jako niewielką sadzonkę, kupiłam w ub.roku w maju. W ciągu sezonu nie rozrosła się zbytnio. Przypuszczam, że wyznaczyłam jej niewłaściwe miejsce. Wczesną wiosną przesadziłam ją na suchsze i bardziej nasłonecznione stanowisko i przycięłam mocno pędy. Bardzo szybko zaczęła wypuszczać nowe ale w maju spadl śnieg i zniszczył te przyrosty. Pozbierala się jednak i ładnie rozkrzewiła.
Perowskia, to podkrzew o szarozielonych do szarego, aromatycznych liściach. Kwiaty fioletowoniebieskie, bardzo drobne. Kwitnie w sierpniu i wrześniu. Stanowisko musi być słoneczne, ziemia sucha, przepuszczalna o zasadowym odczynie. Perowskia zimą na ogół przemarza. Dlatego wymaga okrycia. Wiosną przycina się jej przemarznięte pędy do miejsc zdrewniałych, z których szybko wypuszcza nowe. Rozmnażanie przez zdrewniale sadzonki wiosną.

Zdjęcie z polowy i końca lipca


Zdjęcie z końca lipca


Moja perowskia jest jeszcze młodziutka, 'po przejściach'. Spodziewam się, że w Waszych ogrodach są o wiele wspanialsze okazy

Ja dopiero w lipcu br. kupiłam 2 sztuki tej rośliny,bo bardzo mi się spodobała zatem doświadczeń nie mam żadnych, ale chętnie poznam doświadczenia innych

Uprawiam tę roślinę w swoim ogródku od 4 lat. Przetrwała ostatnie nielekkie zimy - marznąc do poziomu gruntu a następnie pięknie odbijając. Ten fakt nie ma znaczenia - gdyż i tak powinna być przycięta, żeby mieć ładny pokrój i obficie kwitnąć. Rośnie w zasadzie na białym piasku który zalega na oczyszczalni - dostała na start trochę kompostu, jest kompletnie niepodlewana, nienawożona. Rośnie imponująco.
Jesienią po przekwitnięciu - obcinam ją na wysokość ok 50-60 cm - żeby nie śmieciła zimą, a następnie obcinam wiosną do gruntu. W tym roku zebrałam 5 siewek - wszystkie rozeszły się natychmiast jak moje perovskie zakwitły Wsadzona w zbyt dobrą glebę traci swój srebrzysty kolor - lekko zielenieje.
Podobno nie lubi przesadzania - ale mi udało się dwuletnią provskią skutecznie jesienią przesadzić.
U mnie za towarzystwo ma /narazie - bo planowane są zmiany/ lilaka Palibin - którego wiosną po obcięciu odsłania i wówczas on ma swój czas- a następnie go "obrasta", jukki oraz piórkówkę.
Jutro pomierzę i sfotografuję. To naprawdę cudna i niezawodna roślina - ale mam wrażenie, że nie wolno się o nią troszczyć

Ja swoją przeniosłam ze sporą bryłą ziemi. Nie było z tym kłopotu, bo to jeszcze niewielka roślina

masz rację Magja widzę po swojej, zastosuję Twoje rady , dzięki

Chyba skłamałam Otóż nawożę moją perovskią - wiosną dolomitem - odrobinkę. Dochodzi do 1,30 - wszystko to przyrost tegoroczny, jesienią skończy 4 lata

Trudno - dam większy plan - może się sąsiad nie obrazi bo załapał się kawałek jego podwórza. Muszę jesienią tu coś pozmieniać...
Perovskia zaczyna dopiero rozkwitać - za chwilę bardziej się "zniebieszczy"

monteverde napisał(a)

masz rację Magja widzę po swojej, zastosuję Twoje rady , dzięki

Aniu Monteverde - czy jest jakaś roślina której Ty nie masz? Na zdrowie Twojej perovskiej piachu jej daj i podnieś ph

magja_ napisał(a)

Trudno - dam większy plan - może się sąsiad nie obrazi bo załapał się kawałek jego podwórza. Muszę jesienią tu coś pozmieniać...
Perovskia zaczyna dopiero rozkwitać - za chwilę bardziej się "zniebieszczy"

O rany, aż przysiadłam z wrażenia.
Moje w tym samym wieku nawet w połowie nie wyglądają jak Twoje.
Piękności.