Stanwell Perpetual - gęstokolczasta, powtarzająca kwitnienie, genialna róża, całkowicie głupotoodporna, wdzięczna, daje z siebie wszystko (olbrzymią ilość kwiatów) - niewiele żądając w zamian Rośnie u mnie (dwie sztuki, rok różnicy) pod płotem na niezbyt dobrej glebie; w tym roku byłą naprawdę obsypana kwieciem, drogie kwitnienie również przebogate - ale ten rok był dla róż cudowny
to jej początki...

tak kwitła w 2017

Jest poza tym śliczna w wazonie - a ja zawsze, kiedy jestem w ogrodzie, zbieram kwiaty do wazonu

Czasem kwiaty są bardziej różowe.
Jesienią dostała śliczny kopczyk z końskiego obornika w nagrodę!

dana1s napisał(a)

Masz taki lekki język, powinnaś pisać książki
My ogrodzenie z braku fachowców postawiliśmy sami
Czekam na róże

Przed chwilą mój syn umiłowany do mnie:
- Każdą opiszesz?
- No! A co?
- Ci różomani to wariaci! O każdej róży mogą esej...

I ja się witam w Twoim wątku. Pięknie masz. Widać, że lubisz róże. I z wzajemnością.
Rzeczywiście, czyta się Twoją opowieść o roślinach i ogrodzie z wielką przyjemnością. Opowiadaj więc dalej bo pięknie to robisz.
Pozdrawiam.

Cha, forum nie śpi
Constance Spry - ta róża ma u mnie fajną historię. Pierwotnie rosła na przedpłociu zaprzyjaźnionych sąsiadów, tworząc zgrabny, zwarty krzaczek, który pachniał tak obłędnie, że nie można było od niego oderwać nosa. I ja tą różę pochwaliłam, ale sąsiadka nie pamiętała jej nazwy. Za to pewnego dnia postanowiła nie mieć już nic za płotem, bo za dużo z tym było roboty. Sąsiad przesadził ją więc na moje przedpłocie, ale, ponieważ była duża, zrobił to na raty - drugi kawałek dał już mi osobiście, żebym sobie zasadziła w ogródku. Przed płotem przetrwała podkładka i jest obecnie straszliwym potworem, którego ostre cięcie tylko rozjusza - założę się, że śpiąca królewna miała jej prababkę u siebie pod murami. A w ogródku, po paru latach dochodzenia do siebie, mam ten skarb już kwitnący - i to nic, że tylko raz - ale za to jak!

tu była jeszcze malutka, bo właściwie to musiała urosnąć od nowa, przez pierwszy rok sądziłam nawet, że już po niej


... ale po troszku się odbudowała...



i jest piękna - w wazonie niezbyt trwała, ale ten zapach! mmmmm, jak kremik dla dzieci

Forum nigdy nie śpi

Nie śpi ,bo wącha przez ekran kwiatki

No chociażby za zielony dach na domku dodaję do ulubionych i czekam, jak opowieść rozwinie się dalej. Witaj

Miałam w planach zielony dach na pół altance, ale to duża powierzchnia.
I nawet bez ziemi, czyli rojniki i rozchodniki,byłby ciężki.
A jeden rządek głupio by wyglądał, więc dałam sobie na razie spokój.
Ale ogrodnik zmienny jest

Witam serdecznie Nowe Koleżanki oraz wszystkich czytających mój wątek - sprawiacie mi niebywałą radość!
Z zielonym dachem było tak, że od początku wiedzieliśmy, że MUSI być. Nasza działka jest na terenie o kiepskiej ziemi, właściwie piasek i glina wymieszane z kamieniami - są to suche łąki, które uwielbiam, porośnięte kostrzewami, wrzosami, kocankami, sosnami i żarnowcami. I kiedy zaistniał pomysł na domek, szkoda nam było tego naturalnego podłoża, które w tej części działki jeszcze się zachowało, ale na skutek naszej ekspansji znacznie się skurczyło. No więc hop - wskoczyło na dach - to co pod domkiem oraz pożyczone od sąsiada, który jeszcze wtedy kultywował ugór - od strony nasłonecznionej, a gruba warstwa mchu od zacienionej. Całkiem przypadkowo, okazało się, że wymiar kształtek służących do urządzania podjazdów - ekokratek - idealnie zgrał się z wymiarem połaci . Na zdjęciach przytomnemu fotografowi (nie mnie) udało się uchwycić kluczowe momenty powstawania zielonego dachu.

Bezpośredni na deski położyliśmy folię budowlaną, na to kubełkową, następnie agrowłókninę.

Na agrowłókninie jest ekokratka, a potem ziemia i rośliny.



Tu widać jak utykam roślinki.

Teraz panuje tam wolna amerykanka, cześć sadzonych przeze mnie roślinek przetrwało, ale wysiewa się całe dobro, jakie żyje w okolicy - żarnowce, bylice, poziomki i inne. W czasie upałów, mimo podlewania, część usycha - w tym roku szczególnie. Ale mchom wystarczy trochę deszczu i odżywają.

P.S. Strasznie chciałabym Was wszystkie odwiedzić, ale nie daję rady - czy Wy się z tym wyrabiacie?
Oj, jeśli internet przetrwa do mojej emerytury, nigdy nie będę się nudzić