Agata bardzo kocha ogrody i kwiaty. Jest niezwykle pracowita i pogodna, a przy tym niesłychanie życzliwa i ludziom i zwierzętom.

Kiedy 16 lat temu jechała z Rysiem tą ulicą, przy której obecnie mieszkają, zachwyciła ich aleja drzew, las, a po drugiej stronie ładne domki i wtedy bardzo zapragnęli tu zamieszkać. Wraz z mężem sprzedali mieszkanie w Warszawie i rozpoczęli negocjacje z panem Józiem, który po dokonaniu transakcji został na tej działce w starym domu do 1996 roku. Agatka z rodziną sprowadziła się tutaj w 1993 roku.

Ogród Agaty ma około 10 lat. Ze starych drzew po byłym właścicielu pozostał srebrny świerk, który wtedy miał dwa metry oraz cztery tuje, drzewa owocowe, szklarnie i domek pana Józia. Dokoła ogrodu rosły jarzębiny, w ogrodzie był żwirek i kury. Aby się nieco odgrodzić od tego dobytku postawili murek.

Na początku w ogrodzie były aksamitki, potem Agata zaczęła tworzyć szkielet: tuje i wyższe drzewa, potem warstwowe nasadzenia. Przeżyła, jak wszyscy miłośnicy ogrodów, moment kwiatowego "szału", masowego kupowania wszystkiego, co się podoba, żeby jak najszybciej zapełnić przestrzeń. Rośliny posadzone za gęsto zarosły wtedy przejścia.

W tym momencie przestali sobie w ogrodzie dawać radę i przyszedł czas na zatrudnienie ogrodnika, jako pomoc w ciężkich pracach przy realizacji kolejnych pomysłów. Agatka uważa, że to był czas, kiedy pojawiła się spójność. Ogród, ścieżki, taras, rośliny - wszystko zaczęło mieć sens. Powstał też pomysł na ścieżkę widokową zakończoną łukiem, jako metaforę ścieżki życia prowadzącej do zakończenia. Zainstalowali system automatycznego nawadniania, ale został wadliwie zrobiony i obecnie nie działa. Woda nie docierała tam, gdzie była potrzebna lub rośliny zalewało.

Agatę zafascynowały byliny, ich piękne liście, kwiaty, struktura. Drzewa sobie rosły, a z bylin tworzyła kolejne udane kompozycje. Rysio lubi rumianki i niezapominajki, Agata kocha ostróżki, tulipany, róże (uważa, że ciągle ma ich za mało), hosty, paprocie i dyptamy.

Ciągle niezadowolona z efektów, zmieniała roślinom miejsce (skąd my to znamy?), pobudowała kamienny murek i w 2002 roku - kamienną grotę. Podczas jej powstawania każdy kamień znalazł swoje miejsce i każdy pasował, jak ulał. Ksiądz poświęcił ogród, a w grocie stanęła figura Matki Boskiej.

Przygoda z kotami

Koty zawładnęły ogródkiem, a Agata to zaakceptowała chociaż ma na nie uczulenie. W porywach żyło ich w ogrodzie jedenaście sztuk, obecnie ma ich sześć. Pierwszym kotem był "ITI" - srebrny, jak z kosmosu. On przyprowadził resztę towarzystwa. Na tarasie stanęło wielkie pudełko z poduszką elektryczną w środku. Koty najadały się do syta, po czym znikały. Taki miały cichy "układ" z Agatką.

W ogrodzie Agatki pięknie rosną lilie, agapanty, irysy, cisy i bukszpany. Najstarszym okazem jest cis, przywieziony z Milanówka z ogrodu Dziadka. Ma 15 lat. Poza tym front zdobią wielkie kule bukszpanowe strzegące wejścia. Rośnie też wielka jodła kalifornijska, malownicza sosna wejmutka o miękkich igłach. Ekspansywna sosna czarna została wycięta. Na łuku rosną białe powojniki botaniczne. Ogród zdobią żurawki, hortensje, katalpa, bordowolistny i żółty buk, świerki serbskie, perukowce, ukochane dzwonki i hortensje.

Lustro

Kolejnym oczkiem w głowie Agatki jest taras z lustrem, w którym przegląda się ogród. Dawniej po konstrukcji pięła się wisteria, ale niestety była zbyt ekspansywna. Teraz Agatka wie, że nie należy jej sadzić w pobliżu domu. Na tarasie odpoczywa, przyjmuje znajomych, słucha odgłosów ogrodu. Przygląda się "ogrodowym scenom" i planuje nasadzenia.

W zeszłym roku Agatka "porwała się" na całkowitą zmianę charakteru i kształtu nasadzeń, koliste linie zamieniła na proste, uporządkowała front ogrodu, usunęła rachityczne rośliny, rozpoczęła samodzielne rozmnażanie bukszpanów. Przyznam, że i ja "maczałam w tym palce".

Stworzyła początki nowej aranżacji na bazie bukszpanowych kul. One są jeszcze małe, ale Agata lubi obserwować jak rosną, sama nadaje im kształt, bo to właśnie tak naprawdę daje jej największą satysfakcję. Ale czy i kiedy Agatka dokończy swoje dzieło, dowiemy się w kolejnej odsłonie tego romantycznego ogrodu.

Teraz zapraszam na wiosnę i lato.

Fot. Danuta Młoźniak