Te już niestety przekwitają

Kolejna rabata tulipanowa jest za miejscem do siedzenia - pozostałości po ubiegłorocznych tulipanach peoniowych. Odmianę musiałabym sprawdzić.

Napia napisał(a)

Zachwycił mnie Twój ogród - dojrzały, tajemniczy i pełen niespodzianek. Bardzo lubię takie klimaty, a do tego ścieżka i romantyczne schodki, i jeszcze tyle ogrodowych rarytasów Pozdrawiam ciepło

Agnieszko, bardzo mi miło czytać tak pozytywne słowa.
Tajemniczość mojego ogrodu kończy się po wejściu na schodki. Tam ogród obnaża się cały przed odwiedzającym. Z jednej strony chciałabym mieć zakamarki, ale lubię tez przestrzeń, która lubi tez mój m, więc wybór był prosty.

sylwia_slomczewska napisał(a)

Cudne, w poprzednim ogrodzie rosły mi dorodne w tym zanikają.

Sylwia, myślałam w zeszłym roku, że też powoli omiegi mi będą zanikały, bo były jakieś marne.
Bardzo się ucieszyłam, kiedy w tym roku okazało się, że jakimś cudem rozrosły się. Mam je juz kilka ładnych lat. Wydawało mi się, że są łatwe w uprawie.
Bardzo je lubię, bo wiosną takie słoneczka bardzo cieszą, szczególnie w taka pogodę.
Schodki dziękują
Ten zakątek też bardzo lubię.

Monia81 napisał(a)

Gosia takie fajne widoczki chowałaś, o niedobra Ty pokazuj, pokazuj bo starsze ogrody mają tę niesamowitą dozę tajemniczości

Monia, ja naprawdę nie mam tak ładnego ogrodu jak Wy. Zapytaj Joli. Jest przeciętny. Może pojedyncze ujęcia sa w miarę, ale całość szczególnie poza rabatami jest do całkowitej zmiany. Walczę od lat z moim m. o porządek. Może w końcu się uda.

vita napisał(a)

Gosia, to kalina? Piękny, duży okaz U mnie omiegi też przepadły, czy te, które pokazujesz to odmianowe, zastanawiam się

Wiki, tak to Kalina burkwooda szczepiona na pniu. Mam ją chyba z 10 lat.
Nie mam pojęcia, czy omiegi sa odmianowe. Dostałam je od siostry wiele lat temu. Za bardzo nie przywiązuję wagi do nazw odmian, co czasem mi szkodzi, bo czasem chciałabym kupić jeszcze raz coś co już mam, a nazwy nie znam. Dlatego teraz to sie poprawiło, ale kiedy zaczynałam nazwy mnie w ogóle nie interesowały. Kupowałam oczami. Podoba się to biorę.

Juzia napisał(a)

Co nie???
Te ścieżki są najlepsze!

Juzia, Ty mnie zawstydzasz. Nie umiem przyjmować komplementów

Joku napisał(a)

Lubię takie klimaty ze schodkami, ścieżkami, murkami. Dobrze pamiętam te czasy bez internetu, zdobywanie ciekawostek roślinnych, radość jaka temu towarzyszyła. I kupowanie po 1 sztuce żeby tylko więcej roślin zgromadzić. Częściowo się z tego wyleczyłam ale pozostała mi chęć do tworzenia kolekcji niektórych roślin, np. zawilców gajowych. Mała kolekcja przylaszczek powstała za sprawą Vity .

Jolu, ja też już przestałam kupować, byle mieć więcej odmian, więcej roślin. Teraz trochę bardziej podchodzę do ogrodu wizualnie. Staram się ogarnąć ten mój misz masz i kupuje rośliny, które już mam, które u mnie dobrze się sprawdziły i które lubię, żeby poprawić kompozycje rabat.
Chociaż nadal czasem kupie pod wpływem impulsu, albo mody forumowej, bo przyznam, że jak się ogląda cudowne zdjęcia, to człowiek ulega pokusie

Magleska napisał(a)

Gosia zachwycam się
pokazuj więcej

Następna mnie zawstydza
Ale będę pokazywała, bo lubię swój ogród, mimo jego wielu wad. Lubię też robić zdjęcia, chociaż nie zawsze mi to wychodzi.

Rumianka napisał(a)

Twój ogród taki dojrzały i zakątki typu schodki, czy kamienne ścieżki dodają jeszcze więcej urody. W czasie spacerku z pewnością trafia się na inne rarytasy...

Eliso, zalezy co dla kogo jest rarytasem. Ja uwielbiam byliny. Ostatnio zaczęłam więcej interesować się roślinami cienia, bo mój ogród stał się bardziej cienisty. Faktycznie tam to dopiero sa rarytasy. Na Ogrodowisku mało jest cienistych ogrodów, bo to są zazwyczaj młode ogrody. Mój dojrzały powoli przechodzi metamorfozę. A kiedys miałam 120 róż.
Teraz zostało 60. I kilka meczy sie w cieniu, powinnam wywalić, ale serce boli.

Rano jeszcze było w miarę ciepło, ale wieczorem temperatura spadła, a przy wiejącym wietrze jest już zupełnie zimno. Miałam wyjść posadzić mieczyki, ale nie chciało mi sie marznąć. Ostatnio stałam się bardzo ciepłolubna. Oczywiście jak przyjdą upały będę umierała. Jestem zdecydowanie zwolenniczka klimatu miarkowanego.
Zajęłam się więc porządkowaniem ubrań wiosenno-letnich, I po co mi to było? Mam zmarnowany wieczór. Okazało się, że duża część garderoby do wymiany. Przez zimę przybyło mi kilka kilogramów. Szkoda, że tutaj nie można wstawić odpowiedniej emotki.
Teraz dylemat uda się schudnąć, czy trzeba faktycznie wymienić garderobę?

Szafirek miękkolistny Muscari comosum, zakwitnie W Polsce gatunek pod ścisłą ochroną, w Italii na szczęście nie Stamtąd go pozyskałam, dwa lata temu, w donicach u mnie nie zakwitł, to przygotowałam mu miejscówkę na rabacie. Dzisiaj zobaczyłam to Ha!



W naturze rośnie swobodnie, wszędzie, przy drogach, w winnicach.
Włoscy kucharze przyrządzają z niego regionalne dania, jego cebulki są jadalne i podobno smaczne.



Mnie zachwyca ten kwiatostan, graficzny rysunek i kolor. Szafirkowy w kwietniowym słońcu w Pienzy,

Papuzie Apricot Parrot, z jednej strony bardziej cienistej są jeszcze brzoskwiniowe - a na słonecznej - ostry róż.

Żółtki dają czadu.

Magleska napisał(a)

Już to mówiłam chyba.
TO NAJPIĘKNIEJSZA SKARPA ŚWIATA.

Klonik Jordan ma przepiękny cytrynowy kolor nowych listków. Tak samo intensywnie świecą złotem i pomarańczą listki małej pęcherznicy Magic Ball.

Pomylona odmiana zamiast Exotic Emperor należy do strzępiastych. Zła nie jest ale spóźniła się z kwitnieniem więc jakby to tak podsumować...



Po bokach kwitną fioletowe tulipany. To są jakieś resztki tulipanów sadzonych 2-3 lata temu. Sa tam i pojedyncze, i peoniowe, i typu double. Ale łączy je kolor - ciemny fiolet.

Wcześniej wstawiłam zdjęcia zrobione zaledwie tydzień temu - teraz z wczorajszego dnia.
Owalna powoli przekwita. Judaszowiec Red Force kwitnie już po całości. Lubię go. Ma piękne, ciemne kwiaty.

GorAna napisał(a)

Jolu, podpowiedź bardzo sensowna
W Keukenchof tuż za wejściem głównym jest ogromna rabata. Taki jakby dysk. Stałam przy niej zauroczona, bo było na niej całe cebulowe bogactwo.



Już od dłuższego czasu dumam co zrobić z tulipanami, by nie pozbywać się ich całkowicie. Nowa rabata w postaci wijącej się wstęgi na trawniku marzy mi się od dawna. Kiedyś bawiłam się w dywan kwiatowy, taki jak w Ciechocinku, tylko w skali mikro. Niestety wiąże się to z ogromem pracy, bo trzeba też wyhodować tysiące jednorocznych....tylko ten nieszczęsny pesel mnie powstrzymuje
Nie mogę nieustannie dodawać sobie pracy, bo tej już w swoim życiu wykonałam co nieco
Zatem cieszmy się tym co jest, a czas pokaże swoje

Ciebie Aniu PESEL a mnie bażanty. Już widzę jakby się w tych kwiatach tażały.
Aniu raj na ziemi przepiękne widoki.
Ogrom pracy aby tak wszystko w ryzach utrzymać.
Życzę zdrowia no i nie patrz na PESEL. Wszyscy którzy obcują z ogrodami cieszą się długą żywotnością.

Pozdrawiam

Koniec

Dobrej Nocki

sylwia_slomczewska napisał(a)

Sylwia, wspaniały spacer po Twoim ogrodzie, jest pięknie.