i aktualnie

widoki z tarasu

ostatnia wichura połamała jeden ptak, trzeba skleić

Ostatnio pracowałam przy domku letnim i tam więcej fot zrobiłam.
To budowla po poprzednich właścicielach, paskudna była, koszty wyburzenia- wtedy nas nie było na to stać. No sobie stała i w pewnym momencie mój mąż postanowił to wszystko odnowić, nadać nowe życie i wygląd. Trwało to tak chyba z 5-6 lat, bo sam robił przy mojej pomocy, ale stworzył coś pięknego.
dziś kochamy ten domek letni, od jesieni do stycznia, to idealne miejsce na nasiadówki, że latem, to wiadomo.
Zdarza mi się przy robocie ogrodowej, nie dotrzeć tam nawet do 2 tygodni.
Ale jest. Myślę, że kolejne pokolenie bardziej je wykorzysta i da mu nowego ducha.
to fotki z tego miejsca

tak było w 2012, zaczynamy

Nie wyobrażam sobie jesiennego szronu bez rozplenic i tej osrebrzonej trawki...

hankaandrus_44 napisał(a)

Sądząc z opisu prac jesiennych, do zimy prawie jesteś przygotowana. Jeszcze tylko kilka dni w ogrodzie, ogarnięcie terenu, i można myśleć o planach na wiosnę. Podziwiam systematyczność. Jesienny ogród bajkowo kolorowy.

Oj, do ogarnięcia( tak jak bym chciała) terenu gdzie mam warzywniak i sadek, to kilka dni nie wystarczy, może gdyby całe to tak. Ale ja mogę dziennie poświęcić ze dwie godziny i to nie zawsze, a jak mogę to wtedy czasami deszcz lub ziąb. Dobrze, że grubsze prace robi eM. Po większości warzyw mam już zglebogryzarkowane, posiany poplon, niektóre miejsca zwapnowane.
Wiosna często bywa kapryśna, więc większość zaplanowanych prac wolę wykonać teraz, bo wiosną i tak jest co robić ( a teraz prace wymyślają się na bierząco i nie wiem jak to się dzieje,że jedna pociąga drugą i mnożą się na potęgę: przesadzająć jedną roślinę , przesadzam pół ogrodu...)
Nie wiem Hanuś gdzie widzisz u mnie tą systematyczność, ja mam wrażenie ,że działam bardzo chaotycznie Planuje jedno , a robię drugie...Zaczynam jedno , a w międzyczasie idąc np, po jakieś narzędzie widzę drugie i zabieram się za to...Czasami już zapominam po co szłam właściwie
Albo mając te dwie godzinki większość przełażę po ogrodzie , tu coś zobaczę co należałoby uwiecznić na zdjęciu( lecę po aparat i powstaje pięćdzięsiąt różnych zdjęć), to myślę jak tamto zmienić , to polatam z doniczkami w tą i z powrotem, przymierzająć( albo z wykopaną rośliną -i to w stanie najlepszego kwitnienia!- wtedy najlepiej widać gdzie pasuje...) I tak na robotę zostaje chwila , albo robi się ciemno Dziś zaplanowałam dalsze prace w ogrodzie , a siedzę na Ogrodowisku...
Ale łudze się, że w końcu osiągnę w miarę zadowalający efekt. Co nie znaczy, że ciągle jestem niezadowolona...Jestem! Nawet ciągle jestem zadowolona, tylko czasami za krótko Albo inaczej...chce być bardziej!

Basieksp napisał(a)

Piękna relacja obejrzałam, przeczytałam obie, teraz ogród napewno bardziej dojrzały podobnie jak Asia jestem pod wrażeniem tych wszystkich ozdób, albo je nie zawsze dostrzegałam, albo rośliny są tak pięknie rozrośnięte, że gdzieś mi uciekły obejrzałam raz i będę sobie jeszcze wracać, bo napewno jeszcze coś wypatrzę, tyle do podziwiania, że nie da się tego tak jeden raz ogarnąć

Basiu, ja sama widzę po zdjęciach, jak wszystko się rozrasta, przy tym co wypada, też widzę.
Nie jest źle, zawsze może być lepiej, ale siły są jakie są, pewnych rzeczy już się nie przeskoczy. Tak mimochodem, kot mój tyle uwagi potrzebuje, mała terrorystka, ciągle ja baw i pieść, że mniej czasu na ogród.

Sporo u mnie betonowych klamotów





i żywych

Annna12 napisał(a)

Stipowo- jeżówkowo w wersji oszronionej...

Super zdjęcia

AlinaP napisał(a)

Ty umiesz uchwycić chwile! Mówię o zdjęciu z motylami. Jesienny ogród - cudo.
Czytam o programie Chętnie obejrzę.
Pozdrawiam.

Alinko, czasami się uda
Zauważyłam, że na tych astrach angielskich jest najwięcej motyli, na tych niższych , fioletowych mniej.
Dzięki

Stipowo- jeżówkowo w wersji oszronionej...

On leżał tam już chyba 18 lat tak jak i te kawałki za Niuńką
miałem kiedyś taką możliwość to przytuliłem parę


pora na gorącą herbatkę i przy okazji dokumentacja z postępów prac

kompost plus ziemia z torfowiska, jeszcze obornik i kwaśny torf - będzie ok


z drugiej strony musiałem przesunąć końcówkę o 0,5m bo wizualnie było nie tak


z prawej strony choiny na jej lewą stronę

Znalazłam zdjęcie sprzed lat - maleństwo. I dokoła pusto, widok aż po horyzont . To był rok 2012. Jak wegetacja ruszyła zrobił się krajobraz księżycowy .

Tymczasem dowód na to że sosna jeszcze jest, ale zrobi się nieco łyso, na jakiś czas. Niemniej jednak ciekawi mnie jak będzie po wycięciu, pokażą się nowe widoki.

Asiu, dziękuję, pychotki już się kończą. Następnym razem wędrują do domu. Tak było latem.
Adios winogronas!

Jeden z ostatnich słonecznych dni w ogrodzie, jak tu się wszystko szybko zmienia po ostrych przymrozkach...

Hmmm, no mała nie jest . Ale u siebie bym jej ciachała te wystające odrosty, przynajmniej do czasu mojej fizycznej zdolności do ciachania . Ostatnio widziałam coś takiego w okolicy i coś takiego by mi pasowało. Oczywiście podkładów kolejowych bym nie użyła tylko grubych desek. Myślę że byłby to efekt na jakieś 3- 4, może 5 lat a potem byłoby tak jak z bluszczem. Czyli coraz większy i grubszy kożuch.

Świdośliwa cudownie wybarwiona, pamiętam też, że miała miedziane listki wiosną. Znalazłam taką fotkę trzmieliny, z maja. To ta masa zieleni w tle za bukiem. Nie tnę jej, bo nie ma takiej potrzeby. Wysoka rośnie, w tej chwili ma dobrze ponad dwa metry. Opiera się na ogrodzeniu, nie ma żadnego stelaża.

hankaandrus_44 napisał(a)

Szkoda lata, ale na zmiany pogodowo-klimatyczne nie poradzimy. Trzeba przyjmować je ze stoickim spokojem i cieszyć się mgnieniami słońca, i momentami dobrej pogody.

Słonecznego tygodnia

Dobrze powiedziane
Pychotki wiszą.
Miłego tygodnia Haniu.

Alija napisał(a)

Bardzo słoneczna niedziela w ogrodzie.

Przecudnie u Ciebie i jeszcze jakiś mega róż świeci na rabacie.
O tej porze pełne hortensje zdecydowanie są ładniejsze niż ażurowe.
Miłego tygodnia Alicja

No i przymroziło i u nas. Komarzycę, begonię, bazylię szlag trafił. Lato, wróć!

Margerytka40 napisał(a)

Bardzo lubię seslerię jesienną. Ta rabata teraz aż świeci


Ciągle tam jeszcze dopracowuję nasadzenia, dosadzam. Ostatnio też. Myślę czy kilku marcinków nie posadzić

Super widok. Jak świeci słońce to świat jest piękniejszy

Milam na myśli raczej rozwiązanie tego rodzaju, gdzie każde kolo oznacza grupę cebul w liczbie kilkunastu/kilkudziesięciu powtórzone w rzędzie